C. PLINIVS NEPOTI SVO S.
|
|
Adnotasse uideor facta dictaque uirorum feminarumque
|
3.16.1.1
|
alia clariora esse alia maiora. Confirmata est opinio mea
|
2.1
|
hesterno Fanniae sermone. Neptis haec Arriae illius, quae
|
|
marito et solacium mortis et exemplum fuit. Multa referebat
|
|
auiae suae non minora hoc sed obscuriora; quae tibi existimo
|
|
tam mirabilia legenti fore, quam mihi audienti fuerunt.
|
5
|
Aegrotabat Caecina Paetus maritus eius, aegrotabat et filius,
|
3.1
|
uterque mortifere, ut uidebatur. Filius decessit eximia pul-
|
|
chritudine pari uerecundia, et parentibus non minus ob alia
|
|
carus quam quod filius erat. Huic illa ita funus parauit, ita
|
4.1
|
duxit exsequias, ut ignoraret maritus; quin immo quotiens
|
|
cubiculum eius intraret, uiuere filium atque etiam com-
|
|
modiorem esse simulabat, ac persaepe interroganti, quid
|
|
ageret puer, respondebat; 'Bene quieuit, libenter cibum
|
5
|
sumpsit.' Deinde, cum diu cohibitae lacrimae uincerent pro-
|
5.1
|
rumperentque, egrediebatur; tunc se dolori dabat; satiata
|
|
siccis oculis composito uultu redibat, tamquam orbitatem
|
|
foris reliquisset. Praeclarum quidem illud eiusdem, ferrum
|
6.1
|
stringere, perfodere pectus, extrahere pugionem, porrigere
|
|
marito, addere uocem immortalem ac paene diuinam:
|
|
'Paete, non dolet.' Sed tamen ista facienti, ista dicenti,
|
|
gloria et aeternitas ante oculos erant; quo maius est sine
|
5
|
praemio aeternitatis, sine praemio gloriae, abdere lacrimas
|
|
operire luctum, amissoque filio matrem adhuc agere.
|
|
Scribonianus arma in Illyrico contra Claudium mouerat;
|
7.1
|
fuerat Paetus in partibus, et occiso Scriboniano Romam
|
|
trahebatur. Erat ascensurus nauem; Arria milites orabat, ut
|
8.1
|
simul imponeretur. 'Nempe enim' inquit 'daturi estis con-
|
|
sulari uiro seruolos aliquos, quorum e manu cibum capiat, a
|
|
quibus uestiatur, a quibus calcietur; omnia sola praestabo.'
|
|
Non impetrauit: conduxit piscatoriam nauculam, ingensque
|
9.1
|
nauigium minimo secuta est. Eadem apud Claudium uxori
|
|
Scriboniani, cum illa profiteretur indicium, 'Ego' inquit 'te
|
|
audiam, cuius in gremio Scribonianus occisus est, et uiuis?'
|
|
Ex quo manifestum est ei consilium pulcherrimae mortis
|
5
|
non subitum fuisse. Quin etiam, cum Thrasea gener eius
|
10.1
|
deprecaretur, ne mori pergeret, interque alia dixisset: 'Vis
|
|
ergo filiam tuam, si mihi pereundum fuerit, mori mecum?',
|
|
respondit: 'Si tam diu tantaque concordia uixerit tecum
|
|
quam ego cum Paeto, uolo.' Auxerat hoc responso curam
|
11.1
|
suorum; attentius custodiebatur; sensit et 'Nihil agitis' in-
|
|
quit; 'potestis enim efficere ut male moriar, ut non moriar
|
|
non potestis.' Dum haec dicit, exsiluit cathedra aduersoque
|
12.1
|
parieti caput ingenti impetu impegit et corruit. Focilata
|
|
'Dixeram' inquit 'uobis inuenturam me quamlibet duram ad
|
|
mortem uiam, si uos facilem negassetis.' Videnturne haec tibi
|
13.1
|
maiora illo 'Paete, non dolet', ad quod per haec peruentum
|
|
est? cum interim illud quidem ingens fama, haec nulla cir-
|
|
cumfert. Vnde colligitur, quod initio dixi, alia esse clariora
|
|
alia maiora. Vale.
|
5
|