C. PLINIVS OCTAVIO RVFO SVO S.
|
|
Vide in quo me fastigio collocaris, cum mihi idem pote-
|
1.7.1.1
|
statis idemque regni dederis quod Homerus Ioui Optimo
|
|
Maximo: τῷ δ’ ἕτερον μὲν ἔδωκε πατήρ, ἕτερον δ’ ἀνένευσεν.
|
|
Nam ego quoque simili nutu ac renutu respondere uoto tuo
|
2.1
|
possum. Etenim, sicut fas est mihi, praesertim te exigente,
|
|
excusare Baeticis contra unum hominem aduocationem, ita
|
|
nec fidei nostrae nec constantiae quam diligis conuenit,
|
|
adesse contra prouinciam quam tot officiis, tot laboribus, tot
|
5
|
etiam periculis meis aliquando deuinxerim. Tenebo ergo hoc
|
3.1
|
temperamentum, ut ex duobus, quorum alterutrum petis,
|
|
eligam id potius, in quo non solum studio tuo uerum etiam
|
|
iudicio satisfaciam. Neque enim tantopere mihi consideran-
|
|
dum est, quid uir optimus in praesentia uelis, quam quid
|
5
|
semper sis probaturus. Me circa idus Octobris spero Romae
|
4.1
|
futurum, eademque haec praesentem quoque tua meaque
|
|
fide Gallo confirmaturum; cui tamen iam nunc licet spondeas
|
|
de animo meo ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ’ ὀφρύσι νεῦσε. Cur enim non
|
5.1
|
usquequaque Homericis uersibus agam tecum? quatenus tu
|
|
me tuis agere non pateris, quorum tanta cupiditate ardeo, ut
|
|
uidear mihi hac sola mercede posse corrumpi, ut uel contra
|
|
Baeticos adsim. Paene praeterii, quod minime praetereun-
|
6.1
|
dum fuit, accepisse me careotas optimas, quae nunc cum ficis
|
|
et boletis certandum habent. Vale.
|
|