C. PLINIVS OCTAVIO RVFO SVO S.
  Vide in quo me fastigio collocaris, cum mihi idem pote- 1.7.1.1
statis idemque regni dederis quod Homerus Ioui Optimo
Maximo: τῷ δ’ ἕτερον μὲν ἔδωκε πατήρ, ἕτερον δ’ ἀνένευσεν.
Nam ego quoque simili nutu ac renutu respondere uoto tuo 2.1
possum. Etenim, sicut fas est mihi, praesertim te exigente,
excusare Baeticis contra unum hominem aduocationem, ita
nec fidei nostrae nec constantiae quam diligis conuenit,
adesse contra prouinciam quam tot officiis, tot laboribus, tot 5
etiam periculis meis aliquando deuinxerim. Tenebo ergo hoc 3.1
temperamentum, ut ex duobus, quorum alterutrum petis,
eligam id potius, in quo non solum studio tuo uerum etiam
iudicio satisfaciam. Neque enim tantopere mihi consideran-
dum est, quid uir optimus in praesentia uelis, quam quid 5
semper sis probaturus. Me circa idus Octobris spero Romae 4.1
futurum, eademque haec praesentem quoque tua meaque
fide Gallo confirmaturum; cui tamen iam nunc licet spondeas
de animo meo ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ’ ὀφρύσι νεῦσε. Cur enim non 5.1
usquequaque Homericis uersibus agam tecum? quatenus tu
me tuis agere non pateris, quorum tanta cupiditate ardeo, ut
uidear mihi hac sola mercede posse corrumpi, ut uel contra
Baeticos adsim. Paene praeterii, quod minime praetereun- 6.1
dum fuit, accepisse me careotas optimas, quae nunc cum ficis
et boletis certandum habent. Vale.