LIBER QVINTVS
|
|
C. PLINIVS ANNIO SEVERO SVO S.
|
|
Legatum mihi obuenit modicum sed amplissimo gratius.
|
5.1.1.1
|
Cur amplissimo gratius? Pomponia Galla exheredato filio
|
|
Asudio Curiano heredem reliquerat me, dederat coheredes
|
|
Sertorium Seuerum praetorium uirum aliosque splendidos
|
|
equites Romanos. Curianus orabat, ut sibi donarem portio-
|
2.1
|
nem meam seque praeiudicio iuuarem; eandem tacita
|
|
conuentione saluam mihi pollicebatur. Respondebam non
|
3.1
|
conuenire moribus meis aliud palam aliud agere secreto;
|
|
praeterea non esse satis honestum donare et locupleti et orbo;
|
|
in summa non profuturum ei si donassem, profuturum si
|
|
cessissem, esse autem me paratum cedere si inique exhere-
|
5
|
datum mihi liqueret. Ad hoc ille: 'Rogo cognoscas.' Cunctatus
|
4.1
|
paulum 'Faciam' inquam; 'neque enim uideo cur ipse me
|
|
minorem putem, quam tibi uideor. Sed iam nunc memento
|
|
non defuturam mihi constantiam, si ita fides duxerit,
|
|
secundum matrem tuam pronuntiandi.' 'Vt uoles' ait; 'uoles
|
5.1
|
enim quod aequissimum.' Adhibui in consilium duos quos
|
|
tunc ciuitas nostra spectatissimos habuit, Corellium et Fron-
|
|
tinum. His circumdatus in cubiculo meo sedi. Dixit Curianus
|
6.1
|
quae pro se putabat. Respondi paucis ego (neque enim aderat
|
|
alius, qui defunctae pudorem tueretur), deinde secessi, et ex
|
|
consilii sententia 'Videtur' inquam, 'Curiane, mater tua
|
|
iustas habuisse causas irascendi tibi.'
|
5
|
Post hoc ille cum ceteris subscripsit centumuirale iudicium,
|
|
non subscripsit mecum. Adpetebat iudicii dies; coheredes
|
7.1
|
mei componere et transigere cupiebant non diffidentia causae,
|
|
sed metu temporum. Verebantur quod uidebant multis
|
|
accidisse, ne ex centumuirali iudicio capitis rei exirent. Et
|
8.1
|
erant quidam in illis, quibus obici et Gratillae amicitia et
|
|
Rustici posset. Rogant me ut cum Curiano loquar. Conueni-
|
9.1
|
mus in aedem Concordiae. Ibi ego 'Si mater' inquam 'te ex
|
|
parte quarta scripsisset heredem, num queri posses? Quid si
|
|
heredem quidem instituisset ex asse, sed legatis ita exhausisset
|
|
ut non amplius apud te quam quarta remaneret? Igitur
|
5
|
sufficere tibi debet, si exheredatus a matre quartam partem
|
|
ab heredibus eius accipias, quam tamen ego augebo. Scis te
|
10.1
|
non subscripsisse mecum, et iam biennium transisse omniaque
|
|
me usu cepisse. Sed ut te coheredes mei tractabiliorem ex-
|
|
periantur, utque tibi nihil abstulerit reuerentia mei, offero
|
|
pro mea parte tantundem.' Tuli fructum non conscientiae
|
5
|
modo uerum etiam famae. Ille ergo Curianus legatum mihi
|
11.1
|
reliquit et factum meum, nisi forte blandior mihi anti-
|
|
quum, notabili honore signauit.
|
|
Haec tibi scripsi, quia de omnibus quae me uel dele-
|
12.1
|
ctant uel angunt, non aliter tecum quam mecum loqui soleo;
|
|
deinde quod durum existimabam, te amantissimum mei
|
|
fraudare uoluptate quam ipse capiebam. Neque enim sum
|
13.1
|
tam sapiens ut nihil mea intersit, an iis quae honeste fecisse
|
|
me credo, testificatio quaedam et quasi praemium accedat.
|
|
Vale.
|
|