| Iam te ciuium desideria reuocabant, amoremque castrorum | 20.1.1 |
| superabat caritas patriae. Iter inde placidum ac modestum et | |
| plane a pace redeuntis. Nec uero ego in laudibus tuis ponam, | 2.1 |
| quod aduentum tuum non pater quisquam, non maritus expa- | |
| uit: adfectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, interque | |
| ea quae imputare non possis. Nullus in exigendis uehiculis | 3.1 |
| tumultus, nullum circa hospitia fastidium; annona quae | |
| ceteris; ad hoc comitatus accinctus et parens. Diceres ma- | |
| gnum aliquem ducem ac te potissimum ad exercitus ire: adeo | |
| nihil aut certe parum intererat inter imperatorem factum et | 5 |
| futurum. Quam dissimilis nuper alterius principis transitus! | 4.1 |
| si tamen transitus ille, non populatio fuit, cum abactus | |
| †hospitum exsereret, omniaque dextera laeuaque perusta et | |
| attrita, ut si uis aliqua uel ipsi illi barbari quos fugiebat inci- | |
| derent. Persuadendum prouinciis erat illud iter Domitiani | 5 |
| fuisse, non principis. Itaque non tam pro tua gloria quam pro | 5.1 |
| utilitate communi edicto subiecisti, quid in utrumque ue- | |
| strum esset impensum. Adsuescat imperator cum imperio | |
| calculum ponere; sic exeat sic redeat tamquam rationem | |
| redditurus; edicat quid absumpserit. Ita fiet ut non absumat | 6.1 |
| quod pudeat edicere. Praeterea futuri principes, uelint nolint, | |
| sciant: 'Tanti < * * * , tanti> tuum constat', propositisque duo- | |
| bus exemplis meminerint perinde coniecturam de moribus | |
| suis homines esse facturos, prout hoc uel illud elegerint. | 5 |