| Gratum erat cunctis, quod senatum osculo exciperes, ut | 23.1.1 |
| dimissus osculo fueras; gratum, quod equestris ordinis decora | |
| honore nominum sine monitore signares; gratum, quod tan- | |
| tum <non> ultro clientibus salutatis quasdam familiaritatis | |
| notas adderes; gratius tamen, quod sensim et placide et quan- | 2.1 |
| tum respectantium turba pateretur incederes, quod occur- | |
| santium populus te quoque, te immo maxime artaret, quod | |
| primo statim die latus tuum crederes omnibus. Neque enim | 3.1 |
| stipatus satellitum manu sed circumfusus undique nunc | |
| senatus, nunc equestris ordinis flore, prout alterutrum fre- | |
| quentiae genus inualuisset, silentes quietosque lictores tuos | |
| subsequebare; nam milites nihil a plebe habitu tranquillitate | 5 |
| modestia differebant. Vbi uero coepisti Capitolium ascendere, | 4.1 |
| quam laeta omnibus adoptionis tuae recordatio, quam pecu- | |
| liare gaudium eorum, qui te primi eodem loco salutauerant | |
| imperatorem! Quin etiam deum ipsum tuum <patrem> prae- | |
| cipuam uoluptatem operis sui percepisse crediderim. Vt qui- | 5.1 |
| dem isdem uestigiis institisti, quibus parens tuus ingens illud | |
| deorum prolaturus arcanum, quae circumstantium gaudia, | |
| quam recens clamor, quam similis illi dies, qui hunc diem | |
| genuit! Vt plena altaribus angusta uictimis cuncta, ut in | 5 |
| unius salutem collata omnium uota, cum sibi se ac liberis suis | |
| intellegerent precari, quae pro te precarentur! Inde tu in | 6.1 |
| palatium quidem, sed eo uultu ea moderatione, ut si priuatam | |
| domum peteres; ceteri ad penates suos quisque, iteraturus | |
| gaudii fidem ubi nulla necessitas gaudendi est. |