| Onerasset alium eius modi introitus; tu cotidie admirabilior | 24.1.1 |
| et melior, talis denique quales alii principes futuros se tan- | |
| tum pollicentur. Solum ergo te commendat augetque tem- | |
| poris spatium: iunxisti enim ac miscuisti res diuersissimas, | |
| securitatem olim imperantis et incipientis pudorem. Non tu | 2.1 |
| ciuium amplexus ad pedes tuos deprimis, nec osculum manu | |
| reddis; manet imperatori quae prior oris humanitas, dexterae | |
| uerecundia. Incedebas pedibus, incedis; laetabaris labore, | |
| laetaris, eademque illa omnia circa te, nihil <in> ipso te fortuna | 5 |
| mutauit. Liberum est ingrediente per publicum principe sub- | 3.1 |
| sistere occurrere, comitari praeterire: ambulas inter nos non | |
| quasi contingas, et copiam tui non ut imputes facis. Haeret | |
| lateri tuo quisquis accessit, finemque sermoni suus cuique | |
| pudor, non tua superbia facit. Regimur quidem a te et subiecti | 4.1 |
| tibi, sed quemadmodum legibus sumus: nam et illae cupidi- | |
| tates nostras libidinesque moderantur, nobiscum tamen et | |
| inter nos uersantur. Emines excellis ut Honor, ut Potestas, | |
| quae super homines quidem, hominum sunt tamen. Ante te | 5.1 |
| principes fastidio nostri et quodam aequalitatis metu usum | |
| pedum amiserant. Illos ergo umeri ceruicesque seruorum | |
| super ora nostra, te fama te gloria te ciuium pietas, te libertas | |
| super ipsos principes uehunt; te ad sidera tollit humus ista | 5 |
| communis et confusa principis uestigia. |