| Omnibus equidem gentibus fertiles annos gratasque terras | 31.1.1 |
| precor; crediderim tamen per hunc Aegypti statum tuas For- | |
| tunam uires experiri, tuamque uigilantiam spectare uoluisse. | |
| Nam cum omnia ubique secunda merearis, nonne manife- | |
| stum est, si quid aduersi cadat, tuis laudibus tuisque uirtuti- | 5 |
| bus materiam campumque praesterni, cum secunda felices, | |
| aduersa magnos probent? Percrebuerat antiquitus urbem | 2.1 |
| nostram nisi opibus Aegypti ali sustentarique non posse. | |
| Superbiebat uentosa et insolens natio, quod uictorem quidem | |
| populum pasceret tamen quodque in suo flumine in suis | |
| nauibus uel abundantia nostra uel fames esset. Refudimus | 3.1 |
| Nilo suas copias: recepit frumenta quae miserat, deportatas- | |
| que messes reuexit. Discat igitur Aegyptus credatque experi- | |
| mento, non alimenta se nobis sed tributa praestare; sciat se | |
| non esse populo Romano necessariam, et tamen seruiat. Post | 4.1 |
| haec, si uolet, Nilus amet alueum suum et fluminis modum | |
| seruet: nihil hoc ad urbem ac ne ad Aegyptum quidem, nisi | |
| ut inde nauigia inania et uacua et similia redeuntibus, hinc | |
| plena et onusta et qualia solent uenire mittantur, conuerso- | 5 |
| que munere maris hinc potius uenti ferentes et breuis cursus | |
| optentur. Mirum, Caesar, uideretur, si desidem Aegyptum | 5.1 |
| cessantemque Nilum non sensisset urbis annona; quae tuis | |
| opibus, tua cura usque illuc redundauit, ut simul probaretur | |
| et nos Aegypto posse et nobis Aegyptum carere non posse. | |
| Actum erat de fecundissima gente, si libera fuisset; pudebat | 6.1 |
| sterilitatis insolitae nec minus erubescebat fame quam tor- | |
| quebatur, cum pariter a te necessitatibus eius pudorique | |
| subuentum est. Stupebant agricolae plena horrea quae non | |
| ipsi refersissent, quibus de campis illa subuecta messis, quaue | 5 |
| in Aegypti parte alius amnis. Ita beneficio tuo nec maligna | |
| tellus, et obsequens Nilus Aegypto quidem saepe, sed gloriae | |
| nostrae numquam largior fluxit. |