| Quam nunc iuuat prouincias omnes in fidem nostram | 32.1.1 |
| dicionemque uenisse, postquam contigit princeps, qui ter- | |
| rarum fecunditatem nunc huc nunc illuc, ut tempus et | |
| necessitas posceret, transferret referretque, qui diremptam | |
| mari gentem ut partem aliquam populi plebisque Romanae | 5 |
| aleret ac tueretur! Et caelo quidem numquam benignitas | 2.1 |
| tanta, ut omnes simul terras uberet foueatque: hic omnibus | |
| pariter si non sterilitatem, at mala sterilitatis exturbat, hic | |
| si non fecunditatem, at bona fecunditatis importat, hic | |
| alternis commeatibus Orientem Occidentemque conectit, ut | 5 |
| quae ferunt quaeque expetunt opes gentes, discant inuicem | |
| capiant, quanto libertati discordi seruientibus sit utilius unum | |
| esse cui seruiant. Quippe discretis quidem bonis omnium sua | 3.1 |
| cuiusque ad singulos mala, sociatis autem atque permixtis | |
| singulorum mala ad neminem, ad omnes omnium bona per- | |
| tinent. Sed siue terris diuinitas quaedam, siue aliquis amni- | |
| bus genius, et solum illud et flumen ipsum precor, ut hac | 5 |
| principis benignitate contentum molli gremio semina recon- | |
| dat, multiplicata restituat. Non quidem reposcimus fenus: | 4.1 |
| putet tamen esse soluendum, fallacemque unius anni fidem | |
| omnibus annis omnibusque postea saeculis tanto magis quia | |
| non exigimus excuset. |