| securitate maereret. Memoranda facies, delatorum classis | 35.1.1 |
| permissa omnibus uentis, coactaque uela tempestatibus pan- | |
| dere iratosque fluctus sequi, quoscumque in scopulos detulis- | |
| sent. Iuuabat prospectare statim a portu sparsa nauigia, et | |
| apud illud ipsum mare agere principi gratias, qui clementia | 5 |
| sua salua ultionem hominum terrarumque dis maris com- | |
| mendasset. Quantum diuersitas temporum posset, tum | 2.1 |
| maxime cognitum est, cum isdem quibus antea cautibus | |
| innocentissimus quisque, tunc nocentissimus adfigeretur, | |
| cumque insulas omnes, quas modo senatorum, iam dela- | |
| torum turba compleret; quos quidem non in praesens | 5 |
| tantum sed in aeternum repressisti, mille poenarum | |
| indagine inclusos. Ereptum alienas pecunias eunt: perdant | 3.1 |
| quas habent. Expellere penatibus gestiunt: suis exturbentur | |
| neque ut antea exsanguem illam et ferream frontem | |
| nequiquam conuulnerandam praebeant punctis, et notas | |
| suas rideant, sed exspectent paria praemio damna, nec | 5 |
| maiores spes quam metus habeant, timeantque quantum | |
| timebantur. | |
| Ingenti quidem animo diuus Titus securitati nostrae | 4.1 |
| ultionique prospexerat, ideoque numinibus aequatus est: | |
| sed quanto tu quandoque dignior caelo, qui tot res illis | |
| adiecisti, propter quas illum deum fecimus! Id hoc magis | |
| arduum fuit, quod imperator Nerua te filio, te successore | 5 |
| dignissimus perquam magna quaedam edicto Titi adstru- | |
| xerat, nihilque reliquisse nisi tibi uidebatur, qui tam multa | |
| excogitasti, ut si ante te nihil esset inuentum. Quae singula | |
| quantum tibi gratiae dispensata adiecissent! At tu simul | 5.1 |
| omnia profudisti, ut sol et dies non parte aliqua sed statim | |
| totus, nec uni aut alteri sed omnibus in commune profertur. |