| Onera imperii pleraque uectigalia institui ut pro utili- | 37.1.1 |
| tate communi ita singulorum <cum> iniuriis coegerunt. | |
| <In> his uicesima reperta est, tributum tolerabile et facile | |
| heredibus dumtaxat extraneis, domesticis graue. Itaque illis | 2.1 |
| inrogatum est, his remissum, uidelicet quod manifestum erat | |
| quanto cum dolore laturi seu potius non laturi homines | |
| essent destringi aliquid et abradi bonis, quae sanguine gentili- | |
| tate sacrorum denique societate meruissent, quaeque num- | 5 |
| quam ut aliena et speranda sed ut sua semperque possessa | |
| ac deinceps proximo cuique transmittenda cepissent. Haec | 3.1 |
| mansuetudo legis ueteribus ciuibus seruabatur: noui, seu per | |
| Latium in ciuitatem seu beneficio principis uenissent, nisi | |
| simul cognationis iura impetrassent, alienissimi habebantur, | |
| quibus coniunctissimi fuerant. Ita maximum beneficium | 4.1 |
| uertebatur in grauissimam iniuriam, ciuitasque Romana in- | |
| star erat odii et discordiae et orbitatis, cum carissima pi- | |
| gnora salua ipsorum pietate distraheret. Inueniebantur tamen, | 5.1 |
| quibus tantus amor nominis nostri, ut Romanam ciuitatem | |
| non uicesimae modo uerum etiam adfinitatum damno bene | |
| compensari putarent; sed his maxime debebat gratuita con- | |
| tingere, a quibus tam magno aestimabatur. Igitur pater tuus | 6.1 |
| sanxit, ut quod ex matris ad liberos, ex liberorum bonis per- | |
| uenisset ad matrem, etiamsi cognationum iura non recepis- | |
| sent, cum ciuitatem apiscerentur, eius uicesimam ne darent. | |
| Eandem immunitatem in paternis bonis filio tribuit, si modo | 7.1 |
| reductus esset in patris potestatem, ratus improbe et insolen- | |
| ter ac paene impie his nominibus inseri publicanum, nec sine | |
| piaculo quodam sanctissimas necessitudines uelut interce- | |
| dente uicesima scindi; nullum tanti esse uectigal, quod liberos | 5 |
| ac parentes faceret extraneos. |