| Hactenus ille, parcius fortasse quam decuit optimum prin- | 38.1.1 |
| cipem, sed non parcius quam optimum patrem, qui adopta- | |
| turus hoc quoque parentis indulgentissimi fecit, quod | |
| delibasse quaedam seu potius demonstrasse contentus, largam | |
| ac prope intactam bene faciendi materiam filio reseruauit. | 5 |
| Statim ergo muneri eius liberalitas tua adstruxit, ut, quem- | 2.1 |
| admodum in patris filius, sic in hereditate filii pater esset | |
| immunis, nec eodem momento quo pater esse desisset, hoc | |
| quoque amitteret quod fuisset. Egregie, Caesar, quod lacri- | 3.1 |
| mas parentum uectigales esse non pateris. Bona filii pater | |
| sine deminutione possideat, nec socium hereditatis accipiat, | |
| qui non habet luctus; nemo recentem et attonitam orbita- | |
| tem ad computationem uocet, cogatque patrem quid reli- | 5 |
| querit filius scire. Augeo, patres conscripti, principis munus, | 4.1 |
| cum ostendo liberalitati eius inesse rationem. Ambitio enim | |
| et iactantia et effusio et quiduis potius quam liberalitas | |
| existimanda est, cui ratio non constat. Dignum ergo, impera- | 5.1 |
| tor, mansuetudine tua minuere orbitatis iniurias, nec pati | |
| quemquam filio amisso insuper adfici alio dolore. Sic quoque | |
| abunde misera res est pater filio solus heres: quid si cohere- | |
| dem non a filio accipiat? Adde quod cum diuus Nerua | 6.1 |
| sanxisset, ut in paternis bonis liberi necessitate uicesimae | |
| soluerentur, congruens erat eandem immunitatem parentes in | |
| liberorum bonis obtinere. Cur enim posteris amplior honor | 7.1 |
| quam maioribus haberetur, curue non retro quoque recur- | |
| reret aequitas [non] eadem? Tu quidem, Caesar, illam exce- | |
| ptionem remouisti, 'si modo filius in potestate fuisset patris', | |
| intuitus, opinor, uim legemque naturae, quae semper in | 5 |
| dicione parentum esse liberos iussit, nec uti inter pecudes | |
| sic inter homines potestatem et imperium ualentioribus | |
| dedit. |