| Nec uero contentus primum cognationis gradum abstu- | 39.1.1 |
| lisse uicesimae, secundum quoque exemit cauitque ut in | |
| sororis bonis frater, et contra in fratris soror, utque auus | |
| auia in neptis nepotisque, et inuicem illi seruarentur im- | |
| munes. His quoque quibus per Latium ciuitas Romana patuis- | 2.1 |
| set, idem indulsit omnibusque inter se cognationum iura | |
| commisit, simul et pariter et more naturae, quae priores | |
| principes a singulis rogari gestiebant, non tam praestandi | |
| animo quam negandi. Ex quo intellegi potest quantae beni- | 3.1 |
| gnitatis quanti spiritus fuerit, sparsas atque, ut ita dicam, | |
| laceras gentilitates colligere atque conectere et quasi renasci | |
| iubere, deferre quod negabatur, atque id praestare cunctis, | |
| quod saepe singuli non impetrassent; postremo ipsum sibi | 5 |
| eripere tot beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi | |
| imputandique materiam. Indignum, credo, ei uisum ab | 4.1 |
| homine peti quod di dedissent. Soror estis et frater, auus et | |
| nepotes: quid est ergo cur rogetis ut sitis? Vobis est is, qui | |
| pro cetera sua moderatione non minus inuidiosum putat dare | |
| hereditatem quam auferre. Laeti ergo adite honores, capes- | 5.1 |
| site ciuitatem; neminem hoc necessitudinis abruptum uelut | |
| truncum amputatumque destituet; isdem omnes quibus ante | |
| pignoribus, sed honestiores perfruentur. | |
| Ac ne remotioris quidem iamque deficientis adfinitatis gra- | 5 |
| dus a qualibet quantitate uicesimam ut prius inferre cogentur. | |
| Statuit enim communis omnium parens summam, quae pu- |