| blicanum pati possit. Carebit onere uicesimae parua et exilis | 40.1.1 |
| hereditas, et si ita gratus heres uolet, tota sepulcro tota funeri | |
| seruiet; nemo obseruator nemo castigator adsistet. Cuicum- | |
| que modica pecunia ex hereditate alicuius obuenerit, securus | |
| habeat quietusque possideat. Ea lex uicesimae dicta est, ut ad | 2.1 |
| periculum eius perueniri nisi opibus non possit. Conuersa est | |
| iniquitas in gratulationem, iniuria in uotum: optat heres ut | |
| uicesimam debeat. Additum est, ut qui ex eius modi causis | 3.1 |
| in diem edicti uicesimam deberent, nondum tamen intulis- | |
| sent, non inferrent. At in praeteritum subuenire ne di quidem | |
| possunt: tu tamen subuenisti cauistique ut desineret quis- | |
| que debere, quod <nemo> esset postea debiturus, idem effecisti | 5 |
| ne malos principes habuissemus. Quo ingenio, si natura pate- | 4.1 |
| retur, quam libenter tot spoliatis tot trucidatis bona et | |
| sanguinem refudisses! Vetuisti exigi quod deberi non tuo | 5.1 |
| saeculo coeperat. Alius ut contumacibus irasceretur, tardi- | |
| tatemque soluendi dupli uel etiam quadrupli irrogatione | |
| multaret; tu nihil referre iniquitatis existimas, exigas quod | |
| deberi non oportuerit, an constituas ut debeatur. | 5 |