| Locupletabant et fiscum et aerarium non tam Voconiae | 42.1.1 |
| et Iuliae leges, quam maiestatis singulare et unicum crimen, | |
| eorum qui crimine uacarent. Huius tu metum penitus sustu- | |
| listi, contentus magnitudine qua nulli magis caruerunt quam | |
| qui sibi maiestatem uindicabant. Reddita est amicis fides, | 2.1 |
| liberis pietas, obsequium seruis: uerentur et parent et domi- | |
| nos habent. Non enim iam serui nostri principis amici sed | 3.1 |
| nos sumus, nec pater patriae alienis se mancipiis cariorem | |
| quam ciuibus suis credit. Omnes accusatore domestico | |
| liberasti, unoque salutis publicae signo illud, ut sic dixerim, | |
| seruile bellum sustulisti. In quo non minus seruis quam | 5 |
| dominis praestitisti: nos enim securos, illos bonos fecisti. | |
| Non uis in te ea laudari, nec fortasse laudanda sint; grata | 4.1 |
| sunt tamen recordantibus principem illum in capita domi- | |
| norum seruos subornantem, monstrantemque crimina quae | |
| tamquam delata puniret, magnum et ineuitabile ac totiens | |
| cuique experiendum malum, quotiens quisque similes prin- | 5 |
| cipi seruos haberet. |