| In eodem genere ponendum est, quod testamenta nostra | 43.1.1 |
| secura sunt, nec unus omnium nunc quia scriptus, nunc quia | |
| non scriptus heres. Non tu falsis non tu iniquis tabulis aduo- | |
| caris. Nullius ad te iracundia nullius impietas nullius furor | |
| confugit, nec quia offendit alius nuncuparis, sed quia ipse | 5 |
| meruisti. Scriberis ab amicis, ab ignotis praeteriris, nihilque | 2.1 |
| inter priuatum et principem interest, nisi quod nunc a pluri- | |
| bus amaris; nam et plures amas. Tene, Caesar, hunc cursum, | 3.1 |
| et probabitur experimento, sitne feracius et uberius non ad | |
| laudem modo sed ad pecuniam principi, si herede illo mori | |
| homines uelint, quam si cogantur. Donauit pater tuus multa, | 4.1 |
| <multa> et ipse donasti. Cesserit parum gratus: manent | |
| tamen hi †qui bonis eius, nihilque ex illis ad te nisi gloria | |
| redit. Nam liberalitatem iucundiorem debitor gratus, clario- | |
| rem ingratus facit. Sed quis ante te laudem istam pecuniae | 5.1 |
| praetulit? quotus quisque principum ne id quidem in patri- | |
| moniis nostris suum duxit, quod esset de suo? Nonne ut | |
| regum ita Caesarum munera illitos cibis hamos, opertos praeda | |
| laqueos aemulabantur, cum priuatis facultatibus uelut hausta | 5 |
| et implicita retro secum quidquid attigerant referrent? |