Et quis terror ualuisset efficere, quod reuerentia tui effecit? 46.1.1
Obtinuit aliquis ut spectaculum pantomimorum populus
Romanus tolli pateretur, sed non obtinuit ut uellet: rogatus 2.1
es tu quod cogebat alius, coepitque esse beneficium quod
necessitas fuerat. Neque enim a te minore concentu ut
tolleres pantomimos, quam a patre tuo ut restitueret ex-
actum est. Vtrumque recte nam et restitui oportebat, quos 3.1
sustulerat malus princeps, et tolli restitutos. In his enim,
quae a malis bene fiunt, hic tenendus est modus, ut appareat
auctorem displicuisse non factum. Idem ergo populus ille, 4.1
aliquando scaenici imperatoris spectator et plausor, nunc in
pantomimis quoque auersatur et damnat effeminatas artes
et indecora saeculo studia. Ex quo manifestum est principum 5.1
disciplinam capere etiam uulgus, cum rem si ab uno fiat
seuerissimam fecerint omnes. Macte hac grauitatis gloria,
Caesar, qua consecutus es ut, quod antea uis et imperium,
nunc mores uocarentur. Castigauerunt uitia sua ipsi qui 6.1
castigari merebantur, idemque emendatores qui emendandi
fuerunt. Itaque nemo de seueritate tua queritur, et liberum
est queri. Sed cum ita comparatum sit, ut de nullo minus 7.1
principe querantur homines quam de quo maxime licet, tuo
in saeculo nihil est quo non omne hominum genus laetetur
et gaudeat. Boni prouehuntur; mali, qui est tranquillissimus 8.1
status ciuitatis, nec timent nec timentur. Vitiorum paeni-
tentiam exspectas, mederis erroribus sed implorantium,
omnibusque quos bonos facis hanc adstruis laudem, ne
coegisse uidearis. 5