Ille tamen, quibus sibi parietibus et muris salutem suam 49.1.1
tueri uidebatur, dolum secum et insidias et ultorem scele-
rum deum inclusit. Dimouit perfregitque custodias Poena,
angustosque per aditus et obstructos non secus ac per apertas
fores et inuitantia limina irrupit: longe tunc illi diuinitas sua, 5
longe arcana illa cubilia saeuique secessus, in quos timore et
superbia et odio hominum agebatur. Quanto nunc tutior, 2.1
quanto securior eadem domus, postquam erus non crude-
litatis sed amoris excubiis, non solitudine et claustris, sed
ciuium celebritate defenditur! Ecquid ergo? Discimus ex- 3.1
perimento fidissimam esse custodiam principis innocentiam
ipsius. Haec arx inaccessa, hoc inexpugnabile munimentum,
munimento non egere. Frustra se terrore succinxerit, qui
saeptus caritate non fuerit; armis enim arma irritantur. Num 4.1
autem serias tantum partes dierum in oculis nostris coetuque
consumis? non remissionibus tuis eadem frequentia eademque
illa socialitas interest? non tibi semper in medio cibus sem- 5.1
perque mensa communis? non ex conuictu nostro mutua
uoluptas? non prouocas reddisque sermones? non ipsum
tempus epularum tuarum, cum frugalitas contrahat, extendit
humanitas? Non enim ante medium diem distentus solitaria 6.1
cena, spectator adnotatorque conuiuis tuis immines, nec
ieiunis et inanibus plenus ipse <et> eructans non tam adponis
quam obicis cibos quos dedigneris attingere, aegreque perpes-
sus superbam illam conuictus simulationem, rursus te ad 5
clandestinam ganeam occultumque luxum refers. Ergo non 7.1
aurum nec argentum, nec exquisita ingenia cenarum, sed
suauitatem tuam iucunditatemque miramur, quibus nulla
satietas adest, quando sincera omnia et uera et ornata graui-
tate. Neque enim aut peregrinae superstitionis ministeria aut 8.1
obscaena petulantia mensis principis oberrat, sed benigna
inuitatio et liberales ioci et studiorum honor. Inde tibi parcus
et breuis somnus, nullumque amore nostri tempus angustius,
quam quod sine nobis agis. 5