Sed cum rebus tuis ut participes perfruamur, quae habe-
|
50.1.1
|
mus ipsi, quam propria quam nostra sunt! Non enim extur-
|
|
batis prioribus dominis omne stagnum, omnem lacum,
|
|
omnem etiam saltum immensa possessione circumuenis, nec
|
|
unius oculis flumina montes maria deseruiunt. Est quod
|
2.1
|
Caesar non suum uideat, tandemque imperium principis
|
|
quam patrimonium maius est. Multa enim ex patrimonio
|
|
refert in imperium, quae priores principes occupabant, non
|
|
ut ipsi fruerentur, sed ne quis alius. Ergo in uestigia sedesque
|
3.1
|
nobilium immigrant pares domini, nec iam clarissimorum
|
|
uirorum receptacula habitatore seruo teruntur, aut foeda
|
|
uastitate procumbunt. Datur intueri pulcherrimas aedes
|
4.1
|
deterso situ auctas ac uigentes. Magnum hoc tuum non erga
|
|
homines modo sed erga tecta ipsa meritum, sistere ruinas
|
|
solitudinem pellere, ingentia opera eodem quo exstructa sunt
|
|
animo ab interitu uindicare. Muta quidem illa et anima
|
5
|
carentia sentire tamen et laetari uidentur, quod niteant quod
|
|
frequententur, quod aliquando coeperint esse domini scientis.
|
|
Circumfertur sub nomine Caesaris tabula ingens rerum
|
5.1
|
uenalium, quo fit detestanda auaritia illius, qui tam multa
|
|
concupiscebat, cum haberet superuacua tam multa. Tum
|
|
exitialis erat apud principem huic laxior domus, illi amoenior
|
|
uilla: nunc princeps in haec eadem dominos quaerit, ipse
|
6.1
|
inducit; ipsos illos magni aliquando imperatoris hortos,
|
|
illud numquam nisi Caesaris suburbanum licemur emimus
|
|
implemus. Tanta benignitas principis, tanta securitas
|
7.1
|
temporum est, ut ille nos principalibus rebus existimet
|
|
dignos, nos non timeamus quod esse digni uidemur. Nec
|
|
uero emendi tantum ciuibus tuis copiam praebes, sed
|
|
amoenissima quaeque largiris et donas; ista inquam donas
|
5
|
in quae electus, in quae adoptatus es; transfers quod
|
|
iudicio accepisti, ac nihil magis tuum credis, quam quod
|
|
per amicos habes.
|
|