Praeuertor iam ad consulatum tuum, etsi sunt quaedam 63.1.1
ad consulatum quidem pertinentia, ante consulatum tamen:
in primis quod comitiis tuis interfuisti candidatus, non
consulatus tantum sed immortalitatis et gloriae, et exempli
quod sequerentur boni principes, mali mirarentur. Vidit 2.1
te populus Romanus in illa uetere potestatis suae sede;
perpessus es longum illud carmen comitiorum nec iam
inridendam moram consulque sic factus es ut unus ex
nobis, quos facis consules. Quotus quisque principum 3.1
antecedentium honorem istum aut consulatui habuit
aut populo? Non alii marcidi somno, hesternaque cena
redundantes, comitiorum suorum nuntios opperiebantur;
alii sane peruigiles et insomnes, sed intra cubilia sua 5
illis ipsis consulibus a quibus consules renuntiabantur,
exsilia et caedem machinabantur? O praua et inscia uerae 4.1
maiestatis ambitio, concupiscere honorem quem dedigneris,
dedignari quem concupieris, cumque ex proximis hortis
campum et comitia prospectes, sic ab illis abesse, tamquam
Danubio Rhenoque dirimare! Auerseris tu honori tuo 5.1
sperata suffragia, renuntiarique te consulem iussisse contentus,
liberae ciuitatis ne simulationem quidem serues? abstineas
denique comitiis abstrusus atque abditus, quasi illic tibi non
consulatus detur sed abrogetur imperium? Haec persuasio 6.1
superbissimis dominis erat, ut sibi uiderentur principes esse
desinere, si quid facerent tamquam senatores. Plerique tamen
non tam superbia quam metu quodam submouebantur. An 7.1
stuprorum sibi incestarumque noctium conscii, auspicia
polluere sacratumque campum nefario auderent contaminare
uestigio? Non adeo deos hominesque contempserant, ut in 8.1
illa spatiosissima sede hominum deorumque coniectos in se
oculos ferre ac perpeti possent. Tibi contra et moderatio tua
suasit et sanctitas, ut te et religioni deorum et iudiciis
hominum exhiberes. 5