| Alii consulatum ante quam acciperent, tu et dum accipis | 64.1.1 |
| meruisti. Peracta erant sollemnia comitiorum, si principem | |
| cogitares, iamque se omnis turba commouerat, cum tu | |
| mirantibus cunctis accedis ad consulis sellam, adigendum te | |
| praebes in uerba principibus ignota, nisi cum iurare cogerent | 5 |
| alios. Vides quam necessarium fuerit consulatum non recu- | |
| sare. Non putassemus istud te facturum fuisse, si recusasses. | |
| Stupeo, patres conscripti, necdumque satis aut oculis meis | 2.1 |
| aut auribus credo, atque identidem me an audierim, an | |
| uiderim interrogo. Imperator ergo et Caesar et Augustus | |
| <et> pontifex maximus stetit ante gremium consulis, seditque | |
| consul principe ante se stante, et sedit inturbatus interritus, et | 5 |
| tamquam ita fieri soleret. Quin etiam sedens stanti praeiit ius | 3.1 |
| iurandum, et ille iurauit, expressit explanauitque uerba qui- | |
| bus caput suum domum suam, si scienter fefellisset, deorum | |
| irae consecraret. Ingens, Caesar, et par gloria tua, siue | |
| fecerint istud postea principes, siue non fecerint. Vllane satis | 4.1 |
| digna praedicatio est idem tertio consulem fecisse quod | |
| primo, idem principem quod priuatum, idem imperatorem | |
| quod sub imperatore? Nescio iam, nescio, pulchriusne sit | |
| illud quod praeeunte nullo, an hoc quod alio praeeunte | 5 |
| iurasti. |