| Capis ergo, Caesar, salutis tuae gloriosissimum fructum ex | 68.1.1 |
| consensu deorum. Nam cum excipias ut ita demum te dei | |
| seruent, si bene rem publicam et ex utilitate omnium rexeris, | |
| certus es bene te rem publicam et ex utilitate omnium | |
| regere cum seruent. Itaque securus tibi et laetus dies exit, | 2.1 |
| qui principes alios cura et metu distinebat, cum suspensi et | |
| attoniti, parumque confisi patientia nostra, hinc atque inde | |
| publicae seruitutis nuntios exspectarent. Ac si forte aliquos | 3.1 |
| flumina niues uenti praepedissent, statim hoc illud esse | |
| credebant quod merebantur; nec erat discrimen ullum | |
| pauoris, propterea quod cum a malo principe tamquam | |
| successor timeatur quisquis est dignior, cum sit nemo non di- | 5 |
| gnior, omnes timentur. Tuam securitatem non mora nuntio- | 4.1 |
| rum, non litterarum tarditas differt. Scis tibi ubique iurari, | |
| cum ipse iuraueris omnibus. Nemo hoc non sibi praestat. | |
| Amamus quidem te in quantum mereris; istud tamen non | 5.1 |
| tui facimus amore sed nostri, nec umquam inlucescat dies | |
| quo pro te nuncupet uota non utilitas nostra sed fides, | |
| Caesar. Turpis tutela principis, cui potest imputari. Queri | 6.1 |
| libet quod in secreta nostra non inquirant principes nisi | |
| quos odimus. Nam si eadem cura bonis ac malis esset, quam | 7.1 |
| ubique admirationem tui, quod gaudium exsultationemque | |
| deprenderes, quos omnium cum coniugibus ac liberis, quos | |
| etiam cum domesticis aris focisque sermones! Scires mollis- | |
| simis istis auribus parci. Et alioqui, cum sint odium amorque | 5 |
| contraria, hoc perquam simile habent, quod ibi intempe- | |
| rantius amamus bonos principes, ubi liberius malos odimus. |