| Habet hoc primum magna fortuna, quod nihil tectum, | 83.1.1 |
| nihil occultum esse patitur; principum uero non domus | |
| modo sed cubicula ipsa intimosque secessus recludit, omnia- | |
| que arcana noscenda famae proponit atque explicat. Sed | |
| tibi, Caesar, nihil accommodatius fuerit ad gloriam quam | 5 |
| penitus inspici. Sunt quidem praeclara quae in publicum | 2.1 |
| profers, sed non minora ea quae limine tenes. Est magnificum | |
| quod te ab omni contagione uitiorum reprimis ac reuocas, | |
| sed magnificentius quod tuos; quanto enim magis arduum | 3.1 |
| est alios praestare quam se, tanto laudabilius quod, cum ipse | |
| sis optimus, omnes circa te similes tui fecisti. Multis inlustri- | 4.1 |
| bus dedecori fuit aut inconsultius uxor adsumpta aut retenta | |
| patientius: ita foris claros domestica destruebat infamia, | |
| et ne maximi ciues haberentur, hoc efficiebatur, quod mariti | |
| minores erant. Tibi uxor in decus et gloriam cedit. Quid | 5.1 |
| enim illa sanctius, quid antiquius? Nonne si pontifici maximo | |
| eligenda sit coniunx, aut hanc aut similem (ubi est autem | |
| similis?) elegerit? Quam illa nihil sibi ex fortuna tua nisi | |
| gaudium uindicat! Quam constanter non potentiam tuam, | 6.1 |
| sed ipsum te reueretur! Idem estis inuicem quod fuistis; | |
| probatis ex aequo, nihilque uobis felicitas addidit, nisi quod | |
| scire coepistis, quam bene uterque uestrum felicitatem ferat. | |
| Eadem quam modica cultu, quam parca comitatu, quam | 7.1 |
| ciuilis incessu! Mariti hoc opus, qui ita imbuit ita instituit; | |
| nam uxori sufficit obsequî gloria. An, cum uideat quam nullus | 8.1 |
| te terror, nulla comitetur ambitio, non et ipsa cum silentio | |
| incedat, ingredientemque pedibus maritum, in quantum | |
| patitur sexus, imitetur? Decuerit hoc illam, etiamsi diuersa | |
| tu facias; sub hac uero modestia uiri quantam debet uere- | 5 |
| cundiam uxor marito, femina sibi! |