ACTVS I
|
|
Davos
|
|
Amicu' summu' meus et popularis Geta
|
35
|
heri ad me venit. erat <³ei>³ de ratiuncula
|
|
iampridem apud me relicuom pauxillulum
|
|
nummorum: id ut conficerem. confeci: adfero.
|
|
năm erilem filium eiu' duxisse audio
|
|
uxorem: <³ei>³ credo munus hoc conraditur.
|
40
|
quăm inique comparatumst, î qui minus habent
|
|
ut semper aliquid addant ditioribus!
|
|
quod ĭlle unciatim vix de demenso suo
|
|
suom defrudans genium conpersit miser,
|
|
id ĭlla univorsum abripiet, haud existumans
|
45
|
quanto labore partum. porro autem Geta
|
|
ferietur alio munere ubi era pepererit;
|
|
porro autem alio ubi erit puero natalis dies;
|
|
ubi initiabunt. omne hoc mater auferet:
|
|
puĕr causa erit mittundi. sed videon Getam?
|
50
|
Geta Davos
|
|
Ge. Siquis me quaeret rufu' . . Da. praestost, desine. Ge. oh
|
|
at ego obviam conabar tibi, Dave. Da. accipe, em:
|
|
lectumst; conveniet numeru' quantum debui.
|
|
Ge. amo te et non neglexisse habeo gratiam.
|
|
Da. praesertim ut nunc sunt mores: adeo res redît:
|
55
|
siquis quid reddit magna habendast gratia.
|
|
sed quid tu es tristis? Ge. egone? nescis quŏ ĭn metu et
|
|
quanto in periclo simu'! Da. quid ĭstuc est? Ge. scies,
|
|
modo ut tacere possis. Da. abĭ sis, insciens:
|
|
quoi(u)s tu fidem in pecunia perspexeris,
|
60
|
verere verba <³ei>³ credere, ubi quid mihi lucrist
|
|
te fallere? Ge. ergo ausculta. Da. hanc operam tibi dico.
|
|
Ge. seni' nostri, Dave, fratrem maiorem Chremem
|
|
nostin? Da. quidni? Ge. quid? eiu' gnatum Phaedriam?
|
|
Da. tam quam te. Ge. evenit senibus ambobus simul
|
65
|
iter illi in Lemnum ut esset, nostro in Ciliciam
|
|
ad hospitem antiquom. is senem per epistulas
|
|
pellexit modo non montis auri pollicens.
|
|
Da. quoi tanta erat res et supererat? Ge. desinas:
|
|
sic est ingenium. Da. oh regem mĕ ĕsse oportuit!
|
70
|
Ge. abeuntes ambo hic tum senes me filiis
|
|
relinquont quasi magistrum. Da. o Geta, provinciam
|
|
cepisti duram. Ge. mi usu venit, hoc scio:
|
|
memini relinqui me deo irato meo.
|
|
coepi advorsari primo: quid verbis opust?
|
75
|
seni fideli' dum sum scapulas perdidi.
|
|
Da. venere in mentem mi istaec: "namque inscitiast
|
|
advorsu' stimulum calces." Ge. coepi îs omnia
|
|
facere, obsequi quae vellent. Da. scisti uti foro.
|
|
Ge. noster mali nil quicquam primo; hic Phaedria
|
80
|
continuo quandam nactus est puellulam
|
|
citharistriam, hanc ardere coepit perdite.
|
|
ea serviebat lenoni inpurissimo,
|
|
neque quod daretur quicquam; id curarant patres.
|
|
restabat aliud nil nisi oculos pascere,
|
85
|
sectari, in ludum ducere et redducere.
|
|
nos otiosi operam dabamus Phaedriae.
|
|
in quo haec discebat ludo, exadvorsum ilico
|
|
tonstrina erat quaedam: hic solebamus fere
|
|
plerumque eam opperiri dum inde iret domum.
|
90
|
interea dum sedemus illi, intervenit
|
|
adulescens quidam lacrumans. nos mirarier:
|
|
rogamu' quid sit. "numquam aeque" inquit "ac modo
|
|
paupertas mihi onu' visumst et miserum et grave.
|
|
modo quandam vidi virginem hic viciniae
|
95
|
miseram s<³ua>³m matrem lamentari mortuam.
|
|
ea sita erat exadvorsum neque ĭlli benivolus
|
|
neque notu' neque vicinus extra unam aniculam
|
|
quisquam aderat qui adiutaret funu': miseritumst.
|
|
virgo ipsa facie egregia." quid verbis opust?
|
100
|
commorat omnis nos. ibi continuo Antipho
|
|
"voltisne eamu' visere?" alius "censeo:
|
|
eamu': duc nos sodes." imus venimus
|
|
videmu'. virgo pulchra, et quo mage diceres,
|
|
nil aderat adiumenti ad pulchritudinem:
|
105
|
capillu' passu', nudu' pes, ipsa horrida,
|
|
lacrumae, vestitu' turpis: ut, ni vis boni
|
|
in ipsa inesset forma, haec formam exstinguerent.
|
|
ill' quĭ ĭllam amabat fidicinam tantummodo
|
|
"satis" inquit "scitast"; noster vero . . Da. iam scio:
|
110
|
amare coepit. Ge. scin quam? quŏ ĕvadat vide.
|
|
postridie ad anum recta pergit: obsecrat
|
|
ut sibi ĕiu' faciat copiam. illa enĭm se negat
|
|
neque eum aequom facere ait: illam civem esse Atticam,
|
|
bonam bonis prognatam: sĭ ŭxorem velit,
|
115
|
lege id licere facere: sin aliter, negat.
|
|
noster quid ageret nescire: et ĭllam ducere
|
|
cupiebat et metuebat absentem patrem.
|
|
Da. non, si redisset, <³ei>³ pater veniam daret?
|
|
Ge. ille indotatam virginem atque ignobilem
|
120
|
daret illi? numquam faceret. Da. quid fit denique?
|
|
Ge. quid fiat? est parasitu' quidam Phormio,
|
|
homo confidens: quĭ ĭllum di omnes perduint!
|
|
Da. quid ĭs fecit? Ge. hoc consilium quod dicam dedit:
|
|
"lex est ut orbae, qui sint genere proxumi,
|
125
|
îs nubant, et ĭllos ducere eadem haec lex iubet.
|
|
ego te cognatum dicam et tibi scribam dicam;
|
|
paternum amicum me adsimulabo virginis:
|
|
ad iudices veniemu': qui fuerit pater,
|
|
quae mater, qui cognata tibi sit, omnia haec
|
130
|
confingam, quod erit mihi bonum atque commodum;
|
|
quom tu horum nil refelles vincam scilicet:
|
|
pater aderit: mihi paratae lites: quid mea?
|
|
illa quidem nostra erit." Da. iocularem audaciam!
|
|
Ge. persuasit homini: factumst: ventumst: vincimur:
|
135
|
duxit. Da. quid narras? Ge. hoc quod audis. Da. o Geta,
|
|
quid te futurumst? Ge. nescio hercle; unum hoc scio,
|
|
quod fors feret feremus aequo animo. Da. placet:
|
|
em ĭstuc virist officium. Ge. in mĕ ŏmni' spes mihist.
|
|
Da. laudo. Ge. ad precatorem adeam credo qui mihi
|
140
|
sic oret: "nunc amitte quaeso hunc; ceterum
|
|
posthac si quicquam, nil precor." tantummodo
|
|
non addit: "ubi ego hinc abiero, vel ŏccidito."
|
|
Da. quid paedagogus ille qui citharistriam,
|
|
quid r<³ei>³ gerit? Ge. sic, tenuiter. Da. non multum habet
|
145
|
quod det fortassĕ? Ge. immo nil nisi spem meram.
|
|
Da. pater ei(u)s rediit an non? Ge. nondum. Da. quid? senem
|
|
quoad exspectati' vostrum? Ge. non certum scio,
|
|
sed epistulam ab eo adlatam esse audivi modo
|
|
et ăd portitores esse delatam: hanc petam.
|
150
|
Da. numquid, Geta, aliud me vis? Ge. ut bene sit tibi.
|
|
puer, heus. nemon hoc prodit? cape, dă hŏc Dorcio.
|
|
Antipho Phaedria
|
|
An. Adeon rem redisse ut qui mi consultum optume velit esse,
|
|
Phaedria, patrem ut extimescam ubi ĭn mentem ei(u)s adventi venit!
|
|
quod ni f<³ui>³ssem incogitans, ita eum exspectarem ut par fuit.
|
155
|
Ph. quid ĭstuc [est]? An. rogitas, qui tam audaci' facinori' mihi conscius sis?
|
|
quod utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset
|
|
neu me cupidum eo inpulisset, quod mihi principiumst mali!
|
|
non potitus essem: f<³ui>³sset tŭm ĭllos mi aegre aliquot dies,
|
|
at non cotidiana cura haec angeret animum, Ph. audio.
|
160
|
An. dŭm ĕxspecto quam mox veniat qui adimat hanc mi consuetudinem.
|
|
Ph. aliis quia defit quod amant aegrest; tibi quia superest dolet:
|
|
amore abundas, Antipho.
|
|
nam tua quidem hercle certo vita haec expetenda optandaque est.
|
|
ita me di bene ament ut mihi liceat tam diu quod amo frui,
|
165
|
iam depecisci morte cupio: tu conicito cetera,
|
|
quid ego ĕx hac inopia nunc capiam et quid tŭ ĕx ista copia,
|
|
ut ne addam quod sine sumptu ingenuam, liberalem nactus es,
|
|
quod habes, ita ut voluisti, uxorem sine mala fama palam:
|
|
beatu', ni unum desit, animu' qui modeste istaec ferat.
|
170
|
quod si tibi res sit cum eŏ lenone quo mihist tum sentias.
|
|
ita plerique ingenio sumus omnes: nostri nosmet paenitet.
|
|
An. at tu mihi contra nunc videre fortunatus, Phaedria,
|
|
quoi de integro est potestas etiam consulendi quid velis:
|
|
retinere amare amittere; ego in eum incidi infelix locum
|
175
|
ut neque mihi [ei(u)s] sit amittendi nec retinendi copia.
|
|
sed quid hŏc est? videon ego Getam currentem huc advenire?
|
|
is ĕst ipsus. ei, timeo miser quăm hĭc mihi nunc nuntiet rem.
|
|
Geta Antipho Phaedria
|
|
Ge. Nullus es, Geta, nisi iam aliquod tibi consilium celere reperis,
|
|
ita nunc inparatum subito tanta te inpendent mala;
|
180
|
quae neque uti devitem scio neque quo modo me inde extraham,
|
|
quae si non astu providentur me aut erum pessum dabunt;
|
181a
|
nam non potest celari nostra diutius iam audacia.
|
182
|
An. quid ĭllic commotus venit?
|
|
Ge. tum temporis mihi punctum ad hanc rem est: erus adest. An. quid ĭlluc malist?
|
|
Ge. quod quom audierit, quod ĕiu' remedium inveniam iracundiae?
|
185
|
loquarne? incendam; taceam? instigem; purgem me? laterem lavem.
|
|
heu me miserum! quom mihi paveo, tum Antipho me excruciat animi:
|
|
ei(u)s me miseret, <³ei>³ nunc timeo, is nunc me retinet: nam absque eo esset,
|
|
recte ego mihi vidissem et senis essem ultus iracundiam:
|
|
aliquid convasassem atque hinc me conicerem protinam in pedes.
|
190
|
An. quăm hic fugam aut furtum parat?
|
|
Ge. sed ubi Antiphonem reperiam, aut qua quaerere insistam via?
|
|
Ph. te nominat. An. nescioquod magnum hoc nuntio exspecto malum. Ph. ah
|
|
sanus es? Ge. domum ire pergam: ibi plurimumst.
|
|
Ph. revocemus hominem. An. sta ilico. Ge. hem
|
195
|
sati' pro imperio, quisquis es. An. Geta. Ge. ipsest quem volui obviam.
|
|
An. cedo quid portas, obsecro? atque id, si potes, verbo expedi.
|
|
Ge. faciam. An. eloquere. Ge. modo apŭd portum . . An. m<³eu>³mne? Ge. intellexti. An. occidi. Ph. hem . .
|
|
An. quid agam? Ph. quid ais? Ge. hui(u)s patrem vidisse me et patruom tuom.
|
|
An. nam quod ego huic nunc subito exitio remedium inveniam miser?
|
200
|
quod si eŏ m<³eae>³ fortunae redeunt, Phanium, abs te ut distrahar,
|
|
nullast mihi vita expetenda. Ge. ergo istaec quom ita sunt, Antipho,
|
|
tanto mage te advigilare aequomst: fortis fortuna adiuvat.
|
|
An. non sum apud me. Ge. atqui opus est nunc quom maxume ut sis, Antipho;
|
|
nam si senserit te timidum pater esse, arbitrabitur
|
205
|
commeruisse culpam. Ph. hoc verumst. An. non possum inmutarier.
|
|
Ge. quid faceres si aliud quid graviu' tibi nunc faciundum foret?
|
|
An. quom hoc non possum, illud minu' possem. Ge. hoc nil est, Phaedria: ilicet.
|
|
quid hĭc conterimus operam frustra? quin abeo? Ph. et quidem ego? An. obsecro,
|
|
quid si adsimulo? satinest? Ge. garris. An. voltum contemplamini: em
|
210
|
satine sic est? Ge. non. An. quid si sic? Ge. propemodum. An. quid sic? Ge. sat est:
|
|
em ĭstuc serva: et verbum verbo, par pari ut respondeas,
|
|
ne te iratu' s<³ui>³s saevidicis dictis protelet. An. scio.
|
|
Ge. vi coactum te esse invitum. Ph. lege, iudicio. Ge. tenes?
|
|
sed hĭc quis est senex quem video in ultima platea? ipsus est.
|
215
|
An. non possum adesse. Ge. ah quid agis? quŏ abis Antipho?
|
|
mane inquam. An. egomet me novi et peccatum meum:
|
|
vobis commendo Phanium et vitam meam.—
|
|
Ph. Geta, quid nunc fiet? Ge. tu iam litis audies;
|
|
ego plectar pendens nisi quid me fefellerit.
|
220
|
sed quod modo hic nos Antiphonem monuimus,
|
|
id nosmet ipsos facere oportet, Phaedria.
|
|
Ph. aufer mi "oportet": quin tu quid faciam impera.
|
|
Ge. meministin olim ut fuerit vostra oratio
|
|
in re incipiunda ad defendendam noxiam,
|
225
|
iustam illam causam facilem vincibilem optumam?
|
|
Ph. memini. Ge. em nunc ipsast opus ea aut, siquid potest,
|
|
meliore et callidiore. Ph. fiet sedulo.
|
|
Ge. nunc prior adito tu, ego in insidiis hic ero
|
|
succenturiatu', siquid deficias. Ph. age.
|
230
|