Historiam in adulescentia hortante T. Liuio, Sul- Cl.41.1.1
picio uero Flauo etiam adiuuante, scribere adgressus
est. et cum primum frequenti auditorio commisisset,
aegre perlegit refrigeratus saepe a semet ipso. nam
cum initio recitationis defractis compluribus subsellis 5
obesitate cuiusdam risus exortus esset, ne sedato qui-
dem tumultu temperare potuit, quin ex interuallo sub-
inde facti reminisceretur cachinnosque reuocaret. in 2.1
principatu quoque et scripsit plurimum et assidue
recitauit per lectorem. initium autem sumpsit histo-
riae post caedem Caesaris dictatoris, sed et transiit
ad inferiora tempora coepitque a pace ciuili, cum 5
sentiret neque libere neque uere sibi de superioribus
tradendi potestatem relictam, correptus saepe et a matre
et ab auia. prioris materiae duo uolumina, posterioris
unum et quadraginta reliquit. composuit et 'de uita 3.1
sua' octo uolumina, magis inepte quam ineleganter;
item 'Ciceronis defensionem aduersus Asini Galli
libros' satis eruditam. nouas etiam commentus est
litteras tres ac numero ueterum quasi maxime ne- 5
cessarias addidit; de quarum ratione cum priuatus ad-
huc uolumen edidisset, mox princeps non difficulter
optinuit ut in usu quoque promiscuo essent. extat
talis scriptura in plerisque libris ac diurnis titulisque
operum. 10
  Nec minore cura Graeca studia secutus est, amorem 42.1.1
praestantiamque linguae occasione omni professus. cui-
dam barbaro Graece ac Latine disserenti: 'cum utro-
que,' inquit, 'sermone nostro sis paratus'; et in
commendanda patribus conscriptis Achaia, gratam 5
sibi prouinciam ait communium studiorum com-
mercio; ac saepe in senatu legatis perpetua oratione
respondit. multum uero pro tribunali etiam Homericis
locutus est uersibus. quotiens quidem hostem uel in-
sidiatorem ultus esset, excubitori tribuno signum de 10
more poscenti non temere aliud dedit quam:
    ἄνδρ’ ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.