LIBER II
|
|
DIVVS AVGVSTVS
|
|
Gentem Octauiam Velitris praecipuam olim fuisse
|
Aug.1.1.1
|
multa declarant. nam et uicus celeberrima parte op-
|
|
pidi iam pridem Octauius uocabatur et ostendebatur
|
|
ara Octauio consecrata, qui bello dux finitimo, cum
|
|
forte Marti rem diuinam faceret, nuntiata repente
|
5
|
hostis incursione semicruda exta rapta foco prosecuit
|
|
atque ita proelium ingressus uictor redit. decretum
|
|
etiam publicum extabat, quo cauebatur, ut in posterum
|
|
quoque simili modo exta Marti redderentur reliquiae-
|
|
que ad Octauios referrentur. ea gens a Tarquinio
|
2.1.1
|
Prisco rege inter minores gentis adlecta in senatum,
|
|
mox a Seru[il]io Tullio in patricias traducta, proce-
|
|
dente tempore ad plebem se contulit ac rursus magno
|
|
interuallo per Diuum Iulium in patriciatum redit. pri-
|
5
|
mus ex hac magistratum populi suffragio cepit C. Rufus.
|
|
is quaestorius Cn. et C. procreauit, a quibus duplex
|
2.1
|
Octauiorum familia defluxit condicione diuersa, siqui-
|
|
dem Gnaeus et deinceps ab eo reliqui omnes functi
|
|
sunt honoribus summis; at C. eiusque posteri, seu
|
|
fortuna seu uoluntate, in equestri ordine constiterunt
|
5
|
usque ad Augusti patrem. proauus Augusti secundo
|
|
Punico bello stipendia in Sicilia tribunus militum fecit
|
|
Aemilio Papo imperatore. auus municipalibus magi-
|
|
steriis contentus abundante patrimonio tranquillissime
|
|
senuit. sed haec alii; ipse Augustus nihil amplius quam
|
3.1
|
equestri familia ortum se scribit uetere ac locuplete,
|
|
et in qua primus senator pater suus fuerit. M. Anto-
|
|
nius libertinum ei proauum exprobrat, restionem e
|
|
pago Thurino, auum argentarium. nec quicquam ul-
|
5
|
tra de paternis Augusti maioribus repperi.
|
|