'Quotiens causas belli et necessitatem nostram intueor,
|
30.1.1
|
magnus mihi animus est hodiernum diem consensumque
|
|
vestrum initium libertatis toti Britanniae fore: nam et uni-
|
|
versi co<i>stis et servitutis expertes, et nullae ultra terrae ac ne
|
|
mare quidem securum inminente nobis classe Romana.
|
5
|
ita proelium atque arma, quae fortibus honesta, eadem etiam
|
2.1
|
ignavis tutissima sunt. priores pugnae, quibus adversus
|
3.1
|
Romanos varia fortuna certatum est, spem ac subsidium
|
|
in nostris manibus habebant, quia nobilissimi totius Britan-
|
|
niae eoque in ipsis penetralibus siti nec ulla servientium
|
|
litora aspicientes, oculos quoque a contactu dominationis
|
5
|
inviolatos habebamus. nos terrarum ac libertatis extremos
|
4.1
|
recessus ipse ac sinus famae in hunc diem defendit: nunc
|
|
terminus Britanniae patet, atque omne ignotum pro magni-
|
|
fico est; sed nulla iam ultra gens, nihil nisi fluctus ac saxa,
|
|
et infestiores Romani, quorum superbiam frustra per obse-
|
5
|
quium ac modestiam effugias. raptores orbis, postquam
|
5.1
|
cuncta vastantibus defuere terrae, mare scrutantur: si
|
|
locuples hostis est, avari, si pauper, ambitiosi, quos non
|
|
Oriens, non Occidens satiaverit: soli omnium opes atque
|
|
inopiam pari adfectu concupiscunt. auferre trucidare ra-
|
6.1
|
pere falsis nominibus imperium, atque ubi solitudinem
|
|
faciunt, pacem appellant.
|
|