| Et adloquente adhuc Agricola militum ardor eminebat, | 35.1.1 |
| et finem orationis ingens alacritas consecuta est, statimque | |
| ad arma discursum. instinctos ruentisque ita disposuit, ut | 2.1 |
| peditum auxilia, quae octo milium erant, mediam aciem fir- | |
| marent, equitum tria milia cornibus adfunderentur. legiones | |
| pro vallo stetere, ingens victoriae decus citra Romanum san- | |
| guinem bellandi, et auxilium, si pellerentur. Britannorum | 3.1 |
| acies in speciem simul ac terrorem editioribus locis constite- | |
| rat ita, ut primum agmen in aequo, ceteri per adclive iugum | |
| conexi velut insurgerent; media campi covinnarius eques | |
| strepitu ac discursu complebat. tum Agricola superante | 4.1 |
| hostium multitudine veritus, ne in frontem simul et latera | |
| suorum pugnaretur, diductis ordinibus, quamquam porrectior | |
| acies futura erat et arcessendas plerique legiones admone- | |
| bant, promptior in spem et firmus adversis, dimisso equo | 5 |
| pedes ante vexilla constitit. |