Nemora vero et luci et secretum ipsum, quod Aper in- 12.1.1
crepabat, tantam mihi adferunt voluptatem, ut inter prae-
cipuos carminum fructus numerem, quod non in strepitu
nec sedente ante ostium litigatore nec inter sordes ac lacrimas
reorum componuntur, sed secedit animus in loca pura atque 5
innocentia fruiturque sedibus sacris. haec eloquentiae prim- 2.1
ordia, haec penetralia; hoc primum habitu cultuque com-
moda mortalibus in illa casta et nullis contacta vitiis pectora
influxit: sic oracula loquebantur. nam lucrosae huius et
sanguinantis eloquentiae usus recens et ex malis moribus 5
natus, atque, ut tu dicebas, Aper, in locum teli repertus.
ceterum felix illud et, ut more nostro loquar, aureum sae- 3.1
culum, et oratorum et criminum inops, poetis et vatibus
abundabat, qui bene facta canerent, non qui male admissa
defenderent. nec ullis aut gloria maior aut augustior honor, 4.1
primum apud deos, quorum proferre responsa et interesse
epulis ferebantur, deinde apud illos dis genitos sacrosque
reges, inter quos neminem causidicum, sed Orphea ac Linum
ac, si introspicere altius velis, ipsum Apollinem accepimus. 5
vel si haec fabulosa nimis et composita videntur, illud certe 5.1
mihi concedes, Aper, non minorem honorem Homero quam
Demostheni apud posteros, nec angustioribus terminis famam
Euripidis aut Sophoclis quam Lysiae aut Hyperidis includi.
pluris hodie reperies, qui Ciceronis gloriam quam qui Virgilii 6.1
detrectent: nec ullus Asinii aut Messallae liber tam inlustris
est quam Medea Ovidii aut Varii Thyestes.