Nemora vero et luci et secretum ipsum, quod Aper in-
|
12.1.1
|
crepabat, tantam mihi adferunt voluptatem, ut inter prae-
|
|
cipuos carminum fructus numerem, quod non in strepitu
|
|
nec sedente ante ostium litigatore nec inter sordes ac lacrimas
|
|
reorum componuntur, sed secedit animus in loca pura atque
|
5
|
innocentia fruiturque sedibus sacris. haec eloquentiae prim-
|
2.1
|
ordia, haec penetralia; hoc primum habitu cultuque com-
|
|
moda mortalibus in illa casta et nullis contacta vitiis pectora
|
|
influxit: sic oracula loquebantur. nam lucrosae huius et
|
|
sanguinantis eloquentiae usus recens et ex malis moribus
|
5
|
natus, atque, ut tu dicebas, Aper, in locum teli repertus.
|
|
ceterum felix illud et, ut more nostro loquar, aureum sae-
|
3.1
|
culum, et oratorum et criminum inops, poetis et vatibus
|
|
abundabat, qui bene facta canerent, non qui male admissa
|
|
defenderent. nec ullis aut gloria maior aut augustior honor,
|
4.1
|
primum apud deos, quorum proferre responsa et interesse
|
|
epulis ferebantur, deinde apud illos dis genitos sacrosque
|
|
reges, inter quos neminem causidicum, sed Orphea ac Linum
|
|
ac, si introspicere altius velis, ipsum Apollinem accepimus.
|
5
|
vel si haec fabulosa nimis et composita videntur, illud certe
|
5.1
|
mihi concedes, Aper, non minorem honorem Homero quam
|
|
Demostheni apud posteros, nec angustioribus terminis famam
|
|
Euripidis aut Sophoclis quam Lysiae aut Hyperidis includi.
|
|
pluris hodie reperies, qui Ciceronis gloriam quam qui Virgilii
|
6.1
|
detrectent: nec ullus Asinii aut Messallae liber tam inlustris
|
|
est quam Medea Ovidii aut Varii Thyestes.
|
|