Adventu deinde duarum legionum, e quibus tertiam
|
3.10.1
|
Dillius Aponianus, octavam Numisius Lupus ducebant, osten-
|
|
tare viris et militari vallo Veronam circumdare placuit. forte
|
|
Galbianae legioni in adversa fronte valli opus cesserat, et
|
|
visi procul sociorum equites vanam formidinem ut hostes
|
5
|
fecere. rapiuntur arma metu proditionis. ira militum in Tam-
|
|
pium Flavianum incubuit, nullo criminis argumento, sed iam
|
|
pridem invisus turbine quodam ad exitium poscebatur: pro-
|
|
pinquum Vitellii, proditorem Othonis, interceptorem donativi
|
|
clamitabant. nec defensioni locus, quamquam supplicis ma-
|
10
|
nus tenderet, humi plerumque stratus, lacera veste, pectus
|
|
atque ora singultu quatiens. id ipsum apud infensos inci-
|
|
tamentum erat, tamquam nimius pavor conscientiam argueret.
|
|
obturbabatur militum vocibus Aponius, cum loqui coeptaret;
|
|
fremitu et clamore ceteros aspernantur. uni Antonio apertae
|
15
|
militum aures; namque et facundia aderat mulcendique vul-
|
|
gum artes et auctoritas. ubi crudescere seditio et a conviciis
|
|
ac probris ad tela et manus transibant, inici catenas Flaviano
|
|
iubet. sensit ludibrium miles, disiectisque qui tribunal tue-
|
|
bantur extrema vis parabatur. opposuit sinum Antonius stricto
|
20
|
ferro, aut militum se manibus aut suis moriturum obtestans,
|
|
ut quemque notum et aliquo militari decore insignem aspe-
|
|
xerat, ad ferendam opem nomine ciens. mox conversus ad
|
|
signa et bellorum deos, hostium potius exercitibus illum fu-
|
|
rorem, illam discordiam inicerent orabat, donec fatisceret
|
25
|
seditio et extremo iam die sua quisque in tentoria dilaberen-
|
|
tur. profectus eadem nocte Flavianus obviis Vespasiani litte-
|
|
ris discrimini exemptus est.
|
|