| Sustinuit labentem aciem Antonius accitis praeto- | 3.23.1 |
| rianis. qui ubi excepere pugnam, pellunt hostem, dein pel- | |
| luntur. namque Vitelliani tormenta in aggerem viae contule- | |
| rant ut tela vacuo atque aperto excuterentur, dispersa primo | |
| et arbustis sine hostium noxa inlisa. magnitudine eximia | 5 |
| quintae decimae legionis ballista ingentibus saxis hostilem | |
| aciem proruebat. lateque cladem intulisset ni duo milites | |
| praeclarum facinus ausi, arreptis e strage scutis ignorati, | |
| vincla ac libramenta tormentorum abscidissent. statim confossi | |
| sunt eoque intercidere nomina: de facto haud ambigitur. | 10 |
| neutro inclinaverat fortuna donec adulta nocte luna surgens | |
| ostenderet acies falleretque. sed Flavianis aequior a tergo; | |
| hinc maiores equorum virorumque umbrae, et falso, ut in cor- | |
| pora, ictu tela hostium citra cadebant: Vitelliani adverso | |
| lumine conlucentes velut ex occulto iaculantibus incauti of- | 15 |
| ferebantur. |