| Mox senatum composita in magnificentiam oratione | 3.37.1 |
| adlocutus, exquisitis patrum adulationibus attollitur. initium | |
| atrocis in Caecinam sententiae a L. Vitellio factum; dein ce- | |
| teri composita indignatione, quod consul rem publicam, dux | |
| imperatorem, tantis opibus tot honoribus cumulatus amicum | 5 |
| prodidisset, velut pro Vitellio conquerentes, suum dolorem | |
| proferebant. nulla in oratione cuiusquam erga Flavianos | |
| duces obtrectatio: errorem imprudentiamque exercituum cul- | |
| pantes, Vespasiani nomen suspensi et vitabundi circumibant, | |
| nec defuit qui unum consulatus diem (is enim in locum Cae- | 10 |
| cinae supererat) magno cum inrisu tribuentis accipientisque | |
| eblandiretur. pridie kalendas Novembris Rosius Regulus | |
| iniit eiuravitque. adnotabant periti numquam antea non ab- | |
| rogato magistratu neque lege lata alium suffectum; nam con- | |
| sul uno die et ante fuerat Caninius Rebilus C. Caesare dicta- | 15 |
| tore, cum belli civilis praemia festinarentur. |