Conversis ad civile bellum animis externa sine cura
|
1.79.1
|
habebantur. eo audentius Rhoxolani, Sarmatica gens, priore
|
|
hieme caesis duabus cohortibus, magna spe Moesiam
|
|
inruperant, ad novem milia equitum, ex ferocia et successu
|
|
praedae magis quam pugnae intenta. igitur vagos et incurio-
|
5
|
sos tertia legio adiunctis auxiliis repente invasit. apud Roma-
|
|
nos omnia proelio apta: Sarmatae dispersi aut cupidine prae-
|
|
dae graves onere sarcinarum et lubrico itinerum adempta
|
|
equorum pernicitate velut vincti caedebantur. namque mirum
|
|
dictu ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos. nihil
|
10
|
ad pedestrem pugnam tam ignavum: ubi per turmas adve-
|
|
nere vix ulla acies obstiterit. sed tum umido die et soluto
|
|
gelu neque conti neque gladii, quos praelongos utraque
|
|
manu regunt, usui, lapsantibus equis et catafractarum pon-
|
|
dere. id principibus et nobilissimo cuique tegimen, ferreis
|
15
|
lamminis aut praeduro corio consertum, ut adversus ictus
|
|
impenetrabile ita impetu hostium provolutis inhabile ad
|
|
resurgendum; simul altitudine et mollitia nivis hauriebantur.
|
|
Romanus miles facilis lorica et missili pilo aut lanceis adsul-
|
|
tans, ubi res posceret, levi gladio inermem Sarmatam (ne-
|
20
|
que enim scuto defendi mos est) comminus fodiebat, donec
|
|
pauci qui proelio superfuerant paludibus abderentur. ibi
|
|
saevitia hiemis aut vulnerum absumpti. postquam id Romae
|
|
compertum, M. Aponius Moesiam obtinens triumphali statua,
|
|
Fulvus Aurelius et Iulianus Tettius ac Numisius Lupus,
|
25
|
legati legionum, consularibus ornamentis donantur, laeto
|
|
Othone et gloriam in se trahente, tamquam et ipse felix bello
|
|
et suis ducibus suisque exercitibus rem publicam auxisset.
|
|