| Pridie idus Martias commendata patribus re publica | 1.90.1 |
| reliquias Neronianarum sectionum nondum in fiscum conver- | |
| sas revocatis ab exilio concessit, iustissimum donum et in | |
| speciem magnificum, sed festinata iam pridem exactione usu | |
| sterile. mox vocata contione maiestatem urbis et consensum | 5 |
| populi ac senatus pro se attollens, adversum Vitellianas partis | |
| modeste disseruit, inscitiam potius legionum quam audaciam | |
| increpans, nulla Vitellii mentione, sive ipsius ea moderatio, | |
| seu scriptor orationis sibi metuens contumeliis in Vitellium | |
| abstinuit, quando, ut in consiliis militiae Suetonio Paulino | 10 |
| et Mario Celso, ita in rebus urbanis Galeri Trachali ingenio | |
| Othonem uti credebatur; et erant qui genus ipsum orandi | |
| noscerent, crebro fori usu celebre et ad implendas populi | |
| auris latum et sonans. clamor vocesque vulgi ex more | |
| adulandi nimiae et falsae: quasi dictatorem Caesarem aut | 15 |
| imperatorem Augustum prosequerentur, ita studiis votisque | |
| certabant, nec metu aut amore, sed ex libidine servitii: ut | |
| in familiis, privata cuique stimulatio, et vile iam decus publi- | |
| cum. profectus Otho quietem urbis curasque imperii Salvio | |
| Titiano fratri permisit. | 20 |