| Exequi sententias haud institui nisi insignis per | 3.65.1 |
| honestum aut notabili dedecore, quod praecipuum munus | |
| annalium reor ne virtutes sileantur utque pravis dictis | |
| factisque ex posteritate et infamia metus sit. ceterum | |
| tempora illa adeo infecta et adulatione sordida fuere ut | 5 |
| non modo primores civitatis, quibus claritudo sua obsequiis | |
| protegenda erat, sed omnes consulares, magna pars eorum | |
| qui praetura functi multique etiam pedarii senatores cer- | |
| tatim exsurgerent foedaque et nimia censerent. memoriae | |
| proditur Tiberium, quoties curia egrederetur, Graecis verbis | 10 |
| in hunc modum eloqui solitum 'o homines ad servitutem | |
| paratos!' scilicet etiam illum qui libertatem publicam nollet | |
| tam proiectae servientium patientiae taedebat. |