Igitur Seianus maturandum ratus deligit venenum quo 4.8.1
paulatim inrepente fortuitus morbus adsimularetur. id
Druso datum per Lygdum spadonem, ut octo post annos
cognitum est. ceterum Tiberius per omnis valetudinis eius
dies, nullo metu an ut firmitudinem animi ostentaret, etiam 5
defuncto necdum sepulto, curiam ingressus est. consulesque
sede vulgari per speciem maestitiae sedentis honoris locique
admonuit, et effusum in lacrimas senatum victo gemitu
simul oratione continua erexit: non quidem sibi ignarum
posse argui quod tam recenti dolore subierit oculos senatus: 10
vix propinquorum adloquia tolerari, vix diem aspici a pleris-
que lugentium. neque illos imbecillitatis damnandos: se
tamen fortiora solacia e complexu rei publicae petivisse.
miseratusque Augustae extremam senectam, rudem adhuc
nepotum et vergentem aetatem suam, ut Germanici liberi, 15
unica praesentium malorum levamenta, inducerentur petivit.
egressi consules firmatos adloquio adulescentulos deductos-
que ante Caesarem statuunt. quibus adprensis 'patres
conscripti, hos' inquit 'orbatos parente tradidi patruo
ipsorum precatusque sum, quamquam esset illi propria 20
suboles, ne secus quam suum sanguinem foveret attolleret,
sibique et posteris conformaret. erepto Druso preces ad
vos converto disque et patria coram obtestor: Augusti pro-
nepotes, clarissimis maioribus genitos, suscipite regite,
vestram meamque vicem explete. hi vobis, Nero et Druse, 25
parentum loco. ita nati estis ut bona malaque vestra ad
rem publicam pertineant.'