| Drusus orto die et vocata contione, quamquam rudis | 1.29.1 |
| dicendi, nobilitate ingenita incusat priora, probat praesentia; | |
| negat se terrore et minis vinci: flexos ad modestiam si | |
| videat, si supplices audiat, scripturum patri ut placatus | |
| legionum preces exciperet. orantibus rursum idem Blaesus | 5 |
| et L. Aponius, eques Romanus e cohorte Drusi, Iustusque | |
| Catonius, primi ordinis centurio, ad Tiberium mittuntur. | |
| certatum inde sententiis, cum alii opperiendos legatos atque | |
| interim comitate permulcendum militem censerent, alii for- | |
| tioribus remediis agendum: nihil in vulgo modicum; ter- | 10 |
| rere ni paveant, ubi pertimuerint inpune contemni: dum | |
| superstitio urgeat, adiciendos ex duce metus sublatis sedi- | |
| tionis auctoribus. promptum ad asperiora ingenium Druso | |
| erat: vocatos Vibulenum et Percennium interfici iubet. | |
| tradunt plerique intra tabernaculum ducis obrutos, alii cor- | 15 |
| pora extra vallum abiecta ostentui. |