Verum et tibi valida aetas rebusque et fructui rerum 14.56.1
sufficiens, et nos prima imperii spatia ingredimur, nisi forte
aut te Vitellio ter consuli aut me Claudio postponis et
quantum Volusio longa parsimonia quaesivit, tantum in
te mea liberalitas explere non potest. quin, si qua in parte 5
lubricum adulescentiae nostrae declinat, revocas ornatumque
robur subsidio impensius regis? non tua moderatio, si
reddideris pecuniam, nec quies, si reliqueris principem, sed
mea avaritia, meae crudelitatis metus in ore omnium versa-
bitur. quod si maxime continentia tua laudetur, non tamen 10
sapienti viro decorum fuerit unde amico infamiam paret
inde gloriam sibi recipere.' his adicit complexum et oscula,
factus natura et consuetudine exercitus velare odium falla-
cibus blanditiis. Seneca, qui finis omnium cum dominante
sermonum, grates agit: sed instituta prioris potentiae commu- 15
tat, prohibet coetus salutantium, vitat comitantis, rarus per
urbem, quasi valetudine infensa aut sapientiae studiis domi
attineretur.