At Vologeses, quamvis obsessa a Paeto itinera hinc
|
15.11.1
|
peditatu inde equite accepisset, nihil mutato consilio, sed vi
|
|
ac minis alaris exterruit, legionarios obtrivit, uno tantum
|
|
centurione Tarquitio Crescente turrim, in qua praesidium
|
|
agitabat, defendere auso factaque saepius eruptione et caesis
|
5
|
qui barbarorum propius suggrediebantur, donec ignium
|
|
iactu circumveniretur. peditum si quis integer longinqua
|
|
et avia, vulnerati castra repetivere, virtutem regis, saevitiam
|
|
et copias gentium, cuncta metu extollentes, facili credulitate
|
|
eorum qui eadem pavebant. ne dux quidem obniti adversis,
|
10
|
sed cuncta militiae munia deseruerat, missis iterum ad
|
|
Corbulonem precibus, veniret propere, signa et aquilas et
|
|
nomen reliquum infelicis exercitus tueretur: se fidem
|
|
interim, donec vita suppeditet, retenturos.
|
|