| Sexto demum die apud imas Esquilias finis incendio | 15.40.1 |
| factus, prorutis per immensum aedificiis ut continuae vio- | |
| lentiae campus et velut vacuum caelum occurreret. necdum | |
| positus metus aut redierat plebi spes: rursum grassatus | |
| ignis patulis magis urbis locis; eoque strages hominum | 5 |
| minor, delubra deum et porticus amoenitati dicatae latius | |
| procidere. plusque infamiae id incendium habuit quia | |
| praediis Tigellini Aemilianis proruperat videbaturque Nero | |
| condendae urbis novae et cognomento suo appellandae | |
| gloriam quaerere. quippe in regiones quattuordecim Roma | 10 |
| dividitur, quarum quattuor integrae manebant, tres solo | |
| tenus deiectae: septem reliquis pauca tectorum vestigia | |
| supererant, lacera et semusta. |