| Sed qui remotis e municipiis severaque adhuc et | 16.5.1 |
| antiqui moris retinente Italia, quique per longinquas pro- | |
| vincias lascivia inexperti officio legationum aut privata | |
| utilitate advenerant, neque aspectum illum tolerare neque | |
| labori inhonesto sufficere, cum manibus nesciis fatiscerent, | 5 |
| turbarent gnaros ac saepe a militibus verberarentur, qui | |
| per cuneos stabant ne quod temporis momentum impari | |
| clamore aut silentio segni praeteriret. constitit plerosque | |
| equitum, dum per angustias aditus et ingruentem multitu- | |
| dinem enituntur, obtritos, et alios, dum diem noctemque | 10 |
| sedilibus continuant, morbo exitiabili correptos. quippe | |
| gravior inerat metus, si spectaculo defuissent, multis palam | |
| et pluribus occultis, ut nomina ac vultus, alacritatem tristi- | |
| tiamque coeuntium scrutarentur. unde tenuioribus statim | |
| inrogata supplicia, adversum inlustris dissimulatum ad prae- | 15 |
| sens et mox redditum odium. ferebantque Vespasianum, | |
| tamquam somno coniveret, a Phoebo liberto increpitum | |
| aegreque meliorum precibus obtectum, mox imminentem | |
| perniciem maiore fato effugisse. |