Nihil primo senatus die agi passus <est> nisi de supre- 1.8.1
mis Augusti, cuius testamentum inlatum per virgines Vestae
Tiberium et Liviam heredes habuit. Livia in familiam
Iuliam nomenque Augustum adsumebatur; in spem se-
cundam nepotes pronepotesque, tertio gradu primores civi- 5
tatis scripserat, plerosque invisos sibi sed iactantia gloriaque
ad posteros. legata non ultra civilem modum, nisi quod
populo et plebi quadringenties tricies quinquies, praeto-
riarum cohortium militibus singula nummum milia, <urbanis
quingenos,> legionariis aut cohortibus civium Romanorum 10
trecenos nummos viritim dedit. tum consultatum de hono-
ribus; ex quis <qui> maxime insignes visi, ut porta triumphali
duceretur funus Gallus Asinius, ut legum latarum tituli,
victarum ab eo gentium vocabula anteferrentur L. Arruntius
censuere. addebat Messala Valerius renovandum per annos 15
sacramentum in nomen Tiberii; interrogatusque a Tiberio
num se mandante eam sententiam prompsisset, sponte
dixisse respondit, neque in iis quae ad rem publicam perti-
nerent consilio nisi suo usurum vel cum periculo offen-
sionis: ea sola species adulandi supererat. conclamant 20
patres corpus ad rogum umeris senatorum ferendum. re-
misit Caesar adroganti moderatione, populumque edicto
monuit ne, ut quondam nimiis studiis funus divi Iulii tur-
bassent, ita Augustum in foro potius quam in campo Martis,
sede destinata, cremari vellent. die funeris milites velut 25
praesidio stetere, multum inridentibus qui ipsi viderant
quique a parentibus acceperant diem illum crudi adhuc
servitii et libertatis inprospere repetitae, cum occisus di-
ctator Caesar aliis pessimum aliis pulcherrimum facinus
videretur: nunc senem principem, longa potentia, provisis 30
etiam heredum in rem publicam opibus, auxilio scilicet
militari tuendum, ut sepultura eius quieta foret.