| Tum interrogante accusatore an cultus dotalis, an | 16.31.1 |
| detractum cervici monile venum dedisset, quo pecuniam | |
| faciendis magicis sacris contraheret, primum strata humi | |
| longoque fletu et silentio, post altaria et aram complexa | |
| 'nullos' inquit 'impios deos, nullas devotiones, nec aliud | 5 |
| infelicibus precibus invocavi quam ut hunc optimum patrem | |
| tu, Caesar, vos, patres, servaretis incolumem. sic gemmas | |
| et vestis et dignitatis insignia dedi, quo modo si sanguinem | |
| et vitam poposcissent. viderint isti, antehac mihi ignoti, | |
| quo nomine sint, quas artes exerceant: nulla mihi principis | 10 |
| mentio nisi inter numina fuit. nescit tamen miserrimus | |
| pater et, si crimen est, sola deliqui.' |