Hinc nascuntur etiam diversarum significationum quaestiones, actarios 74.10
an actuarios et dicere et scribere debeamus, cum actuarios generaliter
quidem ab actu appellemus, actarios vero scriptores actorum. nec non et
eum qui actum agit actuarium vocari voluerunt: item alium esse cilonem,
alium chilonem, et cilones vocari homines angusti capitis et <ob>longi,
chilones vero improbioribus labris homines a graeco παρὰ τὰ χείλη. 15
talis quaestio est <et> circa cohortes et coortes, ubi diversam voluerunt signi-
ficationem esse grammatici, ut coortes sint villarum, unde homines coorian-
tur pariter (oriri enim apud antiquos surgere frequenter significabat, ut
apparet ex eo quod dicitur 'oriens consul magistrum populi dicat',
quod est surgens): at cohortes militum a mutua cohortatione. nam chortes 20
audimus quidem vulgo, sed barbare dici. de superiore differentia mihi
aliud videtur (cum superius de adspiratione loquerer, ostendi id quoque,
illam sibi locum fecisse, cum alioquin non desideraretur, ut in vehemente 75.1
et in reprehenso, cum vemens et reprensus sine adspiratione emendatius dica-
tur): nam tam militum quam rusticorum cohortes sunt, siquidem et milites
e rusticis et ex eiusdem regionis hominibus conscribebantur, ut et agnoscere
et tueri invicem possent. quod genus utilitatis etiam apud Homerum est, qui ait 5
    ὡς φρήτρη φρήτρηφιν ἀρήγῃ, φῦλα δὲ φύλοις.
  Sane aspergo et aspargo habent differentiam suam, siquidem aspergo
verbum <est>, aspargo nomen. itaque et Vergilius ait 'salsa spumant
aspargine cautes'.
  Aquam quoque per q scribentes nomen ostendimus [et trisyllabum], 10
per c vero verbum ab eo quod est acuo [et acuere], utinam acuam.
  Aurifex melius per i sonat, quam per u. at aucupare et aucupium mihi
rursus melius videtur sonare per u quam per i; et idem tamen aucipis
malo quam aucupis, quia scio sermonem et decori servire et aurium
voluptati. unde fit ut saepe aliud scribamus, aliud enuntiemus, sicut supra 15
locutus sum de viro [vero] et virtute, ubi i scribitur et paene u enun-
tiatur. unde Ti. Claudius novam quandam litteram excogitavit similem ei
notae quam pro adspiratione Graeci ponunt, per quam scriberentur eae
voces quae neque secundum exilitatem <i> litterae neque secundum pin-
guitudinem <u> litterae sonarent, ut in viro et virtute, neque rursus secun- 76.1
dum †latum litterae sonum enuntiarentur, ut in eo quod est legere
scribere. itaque audimus quosdam plena oi syllaba dicere quoi et hoic
pro cui et huic, quod multo vitiosius est, quam si tenuitatem y litterae
custodirent. est autem ubi pinguitudo u litterae decentius servatur, ut in 5
eo quod est volumus nolumus possumus. at in contimaci melius puto i
servari: venit enim a contemnendo, tametsi Nisus et contumacem per u
putat posse dici a tumore.