Habet <et> ex praepositio observationem, in qua <interit> interdum x lit- 63.4
tera, ut in eo quod est ebibit enuntiavit emovit. nec tamen possis ita 5
definire, ut dicas tunc hanc litteram interire, quotiens sequens vox incipit
a consonante. hoc enim arguit ipsa loquendi consuetudo, cum dicimus
excellere et extollere et exquirere. in eo quod est expectatus duplicem
scriptionem quidam esse voluerunt, ut, quotiens cum verbo quod est ex-
pecto opperior praeposita haec pars orationis fuerit, e et x littera con- 10
tenta sit; quotiens autem cum verbo quod est specto ludos, †necessaria
esse s litterae insertior sit, ut in ipsa quoque scriptione ambiguitas de-
ducatur eius quod est 'expectare illum volo' et 'spectare mihi placet'. verum 64.1
uno modo utrumque scribi licet nec timere eam ambiguitatem, quae est
multis verbis familiarissima, cum in hac littera x etiam s posita sit, si-
quidem tam apud nos quam apud Graecos duplex sit et composita.
  Transeamus nunc ad aliam praepositionem. ob praepositio interdum 5
ponitur plena, ut est obire oberrare, interdum ad eam litteram transit,
a qua sequens vox incipit, ut est offulsit ommutuit: item et si p sequatur,
ut opposuit. similiter quidam et in eo quod est obstitit p servare malue-
runt, quia haec littera semivocali s confusa eius litterae sonum exprimit, quae
est apud Graecos Ψ, atque hanc illi duplicem constare dicunt ex p et s. 10
  Huic similis est et sub praepositio, quae interdum b litteram servat,
ut in eo quod est subdit; interdum mutat, ut supra dixi, in eam litteram
a qua sequens incipit verbum, ut in eo quod est sufficit suffodit et in eo
quod est summovit sumministravit atque in eo quod est supposuit. atque
animadvertimus in semivocalem <s> transire, ut in eo quod est sustulit et 15
suscepit. nec non variat significationem gemina enuntiatione litterae sequen-
tem vocem inchoantis, ut est succipere: aliud est enim 'amicum suscipere',
aliud 'aquam succipere'.
  At in praepositione de minimum est observationis, quantum ad ortho-
graphiam, non quod ad significationem pertinet. plena enim in composi- 20
tionibus ponitur, ut deducere depellere demonstrare destruere. nam si
quando e in i litteram transit, ab alia praepositione originem ducit. cum
enim dicimus dimovit, ut est 'dimovit obstantes propinquos' et
'tua terris didita fama', iam non est a de praepositione, sed <dis, et> 65.1
unitatem quandam complectitur vocis. in hac tamen de praepositione,
quam dixi plenam praeponi, animadvertendum illud, quod imminuitur, si
quando sequens vox a littera e incipit, ut est derrare desse, <in> qua
enuntiatione sufficit ipsa productio. et quatenus incidimus in mentionem 5
praepositionis dis, adnotabimus et illam plenam praescribi ceteris, nisi his
partibus orationis quae incipiunt a littera m, ut dimovit, aut n, ut dinoscit,
aut l, ut diluit, aut b, ut dibucinat, aut g, ut digerit, aut si <a> d littera
incipit, ut diditus, quo modo Vergilius 'tua terris didita fama', aut
in f litteram transire, si ab hac eadem sequens vox incipiat, ut diffudit. 10