Non ebvr neqve avrevm mea reni. in d. la. Haec ὠ<ι>δὴ
|
2.18.pr.1
|
in continentiam scribitur, per quam paupertatem suam omni-
|
|
bus diuitiis praefert.
|
|
Renidet [renidet] 'fulget' significat.
|
2.1
|
Non trabes hymettiae.
|
3.1
|
Trabes Hymettiae [r.] Marmor Achaicum dicit, quod
|
|
<ca>editur in Hymetto monte Atticae regionis.
|
|
Pr[a]emvnt colvmnas v. r. A. Id est: Numidicas co-
|
4-6.1
|
lumnas; Numidia autem Africae pars est interior.
|
|
Neqve Attali ignotvs heres regiam occvpavi. Attalus
|
5-6.1
|
rex Asiae regnauit, cuius hereditatem populus Romanus cepit.
|
|
Dicendo autem heres et occupaui, suspicionem dat,
|
|
qua existimemus falso testamento Romanos hanc sibi heredi-
|
|
tatem uindicasse.
|
5
|
Nec Laconicas mihi trahvnt honestae p. c.
|
7-8.1
|
Hoc illo pertinet, quod, praetextas togas cum sibi nobiles
|
|
conficiunt ad spem magistratuum gerendorum, uotum sit uxo-
|
|
ribus clientum ad matronam conficientis conuenire et pur-
|
|
puram cum ipsa carpere.
|
5
|
At fides et ingenii benigna vena est.
|
9-10.1
|
Hic locus similis est illi Vergiliano:
|
|
Si non ingentem foribus domus alta superbis
|
|
Mane saluta<n>tum totis <u>o<m>it aedibus, et
|
|
cetera.
|
5
|
Pavperemqve dives me petit.
|
10-11.1
|
Hoc est: gratiam mei petit.
|
|
Nihil svpra deos lacesso. Nihil, inquit, amplius
|
11-12.1
|
a diis peto.
|
|
Nec potentem amicvm l. f. s. b. v. S.
|
12-14.1
|
Hoc est: nec amplius a Maecenate opto, qui me satis
|
|
beatum fecit donando me uno fundo Sabino, qua possessione
|
|
contentus satis beatum me iudico.
|
|
Trvditvr dies die. Inuehitur in eos, qui <cum> intel-
|
15.1
|
legant tempus uitae suae uelociter currere, nihilo minus tamen
|
|
des<t>inent aedificia domorum ingentia et pr[a]etiosa con-
|
|
struere, cum potius deberent, si memores mortalitatis essent,
|
|
sepulchra sibi struere.
|
5
|
Marisqve Bais obstrepentis vrges. Ordo est: litora maris
|
20.1
|
obstrepentis Bais, id est, Baianis litoribus perstrepentis.
|
|
Hic autem corripit eos, qui in Campania affectent mo-
|
|
[bi]libus in mar<e> iactis praetoria superaedificare.
|
|
Qvid qvod vsqve proximos r. a. t.
|
23-24.1
|
Accedit nunc, inquit, ad hanc ambitionem tuam et aua-
|
|
ritiae scelus, quo uicinos tuos per inpotentiam agris suis
|
|
expellis.
|
|
Pellitvr paternos in sinv ferens deos et vxor et vir
|
26-28.1
|
sordidos<qve> natos. Hic ipsa rei acerbitas descripta est, ho-
|
|
mines pauperes ac religiosos sedibus su<i>s pulsos etiam sacra
|
|
deorum P[a]enatium secum ferre, cum discedant, nec aliud
|
|
amplius quam filios suos; quos sordidos dicendo grauiorem
|
5
|
inuidiam expellentibus facit.
|
|
Nvlla certior tamen rapacis Orci fine destinata avla
|
29-32.1
|
divitem manet ervm. Habes licet, inquit, o diues, quidquid
|
|
putas, scito tamen nihil proprium ac tuum tibi magis esse
|
|
quam mortem; illa enim, quae possidentur, temporalia sunt,
|
|
at mors perpetua est.
|
5
|
Regvmqve pveris nec satelles Orci. Pueris pro filiis
|
34.1
|
positum. Regum autem significat, omnes et diuites et pau-
|
|
peres pari mortalitatis condicion<i> subiectos esse, et idcirco
|
|
non magnopere adpetendos esse honores nec diuitias.
|
|
Hic levare fvnctvm pavperem laboribvs vocatvs at-
|
38-40.1
|
qve non <v.> avdit. <B>elle, quia mors necessitas est; ita tamen
|
|
perpetua requies laborum.
|
|