| Ivstvm et tenacem p. v. In secta Stoica et hoc dicitu<r> | 3.3.pr.1 |
| iustum uirum et honesti propositi[o] non terreri ciuium opi- | |
| nionibus exigentium, ut aliquid contra rationem faciat. | |
| Non vvltvs, instantis tyranni mente qvatit solida. | 3-4.1 |
| S<cilic>e<t> eum, quem iustum et tenacem propo- | |
| siti ait. Ergo sensus est: sapientem uirum non quatit, id | |
| est non conturbat minax uultus tyranni, ideo scilicet, quia | |
| solida mente est, id est, firma ac constanti. | 5 |
| Hac arte Pollvx, id est: hac uirtute. | 9.1 |
| Et vagvs Hercvles. | |
| Vagus dictus est, quia orbem terrarum peragrauit. | |
| Arces igneas, id est: sidereas, ac per hoc, caelestes. | 10.1 |
| Qvos inter Avgvstvs r. Bene, quia et ipse uirtutis | 11.1 |
| cultor est. | |
| Pvrpvreo bibit ore nectar. | 12.1 |
| Purpureo ore: claro et splendido, ut Vergil.: | |
| Lumenque iuuentae | |
| Purpureum. | |
| Hac te merentem B. p. | 13.1 |
| Hac: uirtute scilicet. | |
| Merentem. | |
| Merentem quomodo accipimus? Vtrum simpliciter, | |
| id est dignum, an ut mereri stipendia milites dicimus? | 5 |
| Indocili ivgvm collo trahentes. | 14-15.1 |
| Alioqui scilicet indocili, non utique etiam sub Libero | |
| patre, qui eas docuerit iugum suum trahere. | |
| Gratvm elocvta consiliantibvs Ivnone divis. | 17-18.1 |
| Consiliantibus nunc 'in consilio agentibus' intelle- | |
| gendum. | |
| Est autem sensus: Iunone elocuta, quod erat <grat>um | |
| diis, apud quos in consilio loquebatur. | 5 |
| Gratvm elocvta consiliantibvs I. d. Non est alia haec ὠ<ι>δὴ | |
| qua<m> superior, sed illi adh<a>eret. | |
| Quare falluntur, qui eas separant, quippe cum manifeste | |
| <su>peri<ori> adh<a>ereat hoc modo: hac Quirinus Martis equis | |
| Acheronta fugit, gratum eloquuta consiliantibus Iunone diuis. | 10 |
| Significat enim hoc Romulum in caelum receptum, Iunone | |
| iam mitigata Romanis, quibus propter iram, quam in Troianos | |
| habuit, aliquamdiu irata <fuit>. | |
| Fatalis incestvsqve ivdex. Haec iam Iunonis uerba | 19.1 |
| sunt in consilio. | |
| Mihi castaeqve damnatvm Minervae. Pro 'a me'. | 22-23.1 |
| Damnatvm: Il<i>um scilicet. | 23.1 |
| Iam nec <Lac>enae splendet advlterae famosvs hospes. | 25-26.1 |
| Eleganter haec dicuntur, quibus quasi ostendit se Iuno | |
| [ad] satisfactionem usque ad ultionem percepisse de Troianis. | |
| Discere nect<a>ris svc<os>. Id est: adsuescere sapo- | 34-35.1 |
| ribus nectaris. | |
| Dvm longvs inter saeviat Ilion Romamqve pontvs. | 37-38.1 |
| Dum longe sit, inquit, ab Ilio Roma, in qualibet parte orbis | |
| Romani, quantum in me est, regnent. Et eleganter hic per- | |
| uicacia iratae in Troianos deae exprimitur. | |
| Regnanto beati. Regnanto pro regnent, [secunda | 39.1 |
| pro tertia persona est,] ut est illud Vergilianum: | |
| Tertius Argolica hac galea contentus abito. | |
| Dvm Priami Paridisqve bvsto insvltet armentvm, | 40-41.1 |
| hoc est: pascendo supergrediatur. | |
| Et cat<v>los ferae celent invltae. | 41-42.1 |
| Per i<d> ostendit, quam desertam esse uelit Troiam. | |
| Horrenda late nomen in vltimas. Non perpetu<o> epi- | 45.1 |
| theto[n] 'horrendam Romam' dicit, sed barbaris horrendam. | |
| Qva medivs liqvor secernit Evropen ab Afro. Gadi- | 46-47.1 |
| tanum [mare] fretum significat; inde enim discerni incipiunt | |
| Europa et Libya. | |
| Qva tvmidvs rigat arva Nilvs. | 48.1 |
| Non semper tumidus, sed tunc tumidus, cum rigat. | |
| Avrvm inrepertvm et sic melivs sitvm, cvm terra | 49-50.1 |
| celat, spernere fortior. Bene aurum utilius ait esse, priusquam | |
| de metallis effodiatur, quoniam effossum causa<m> praestat | |
| auaritiae ac sceleribus. | |
| Populum autem Romanum ait constantissimum aurum | 5 |
| contemnere, et merito, quoniam apud ueteres paupertas magis | |
| in honore erat quam diuitiae. | |
| Omne sacrvm rapiente dextra. | 52.1 |
| Non 'Romanorum dextra', sed eorum, qui cogunt aurum | |
| in usus humanos. Extrinsecus autem hic accipienda uox est | |
| 'etiam', ut sit: etiam sacrum rapiente dextra. | |
| Visere gestiens, qva parte debacchentvr ignes. Au- | 54-55.1 |
| stralem cardinem significat, qui est tor<r>entissimus. | |
| Troiae renascens alite lvgvbri fortvna tristi clade | 61-62.1 |
| iterabitvr. Ordo et sensus: fortuna Troiae alite lugubri, id | |
| est malo auspicio, renascen<s> iterat<o> excidio cadet. Hic autem | |
| sensus inde conceptus est, quod Flauius Finbria legatus Cinnae | |
| Ilium temporibus Syllanis oppugnauit ac diruit, quem mox | 5 |
| seditio militum occidit. | |
| Non hoc iocosae conveniet lyrae: qvo, Mvsa, tendis? | 69-70.1 |
| Nunc his uerbis poeta ad se conuersus ait non se recte | |
| facere, quod lyrico carmin<e>, cui iocosa conueniant, seueriora | |
| loquatur. | |
| Desine pervicax referre sermones deorvm. Per- | 70-71.1 |
| uicax nunc pro 'licentior' dicitur. | |
| Et magna modis tenvare parvis. | 71-72.1 |
| Sensus est: desine magnas res, quae heroico magis car- | |
| mini conueniunt, extenuare humilitate lyrici carminis. |