Qvo me Bacch[a]e rapis tvi plenvm.
|
3.25.pr.1
|
Hac ὠ<ι>δῆ<ι> inuocat Liberum patrem petens ab eo,
|
|
ut se in secreta aliqua nemorum suorum ducat, ubi numine
|
|
eius mentem instinctus Caesari<s> Augusti laudes can<a>t; per
|
|
quae uidetur allegoricos significare non sufficere spiritum
|
5
|
suum laudibus Augusti, <n>i<si> Liberi numine (nam et ipse mu-
|
|
sicus deus est) ad<iuu>etur.
|
|
Qvibvs antris egregii Caesaris avdiar aeternvm medi-
|
3-6.1
|
tans decvs stellis inserere.
|
|
'Quibus' graui sono pronuntiandum. Est enim sub-
|
|
iunctiua particula 'quae'. Praeposito enim Qu<o>s a[u]gor
|
|
in specus subiunxit quibus antris egregii Cae-
|
5
|
saris audiar; in quo et ἐφεξήγησις figura adnotanda,
|
|
quia praedict<o> 'specus' '<a>ntra' subiecit, hoc est, qui specus
|
|
<a>ntra sunt.
|
|
Aeternvm meditans decvs.
|
5.1
|
Consecrationem dicit.
|
|
Dicam insigne recens adhvc indictvm ore alio. Per
|
7-8.1
|
haec primum se lyrica tangere significat.
|
|
Hebrvm prospiciens. Hebrus est Thraciae fluuius, Ro-
|
10.1
|
dope mons Thraciae.
|
|
Qvam mihi devio. Deuium est a uia remotum, ac per
|
12.1
|
hoc: 'in siluis ac solitudinibus agent<i> m<ihi>?'
|
|
Diximus autem haec allegoricos dici, quia per ea intel-
|
|
legi uult se inusitatum Romanis carmen tractare.
|
|
O Naiadvm potens Baccharvmqve valentivm proceras
|
14-16.1
|
manibvs vertere fraxinvs. Vult intellegi tantas uires <c>ultri-
|
|
cibus Liberi patris instinctu[m] numinis eius esse, ut etiam
|
|
proceras arbores radicitus possint uertere.
|
|
Nihil mortale loqvar. Subaudiendum: si me in tuo<s>
|
18.1
|
specus ac secreta nemorum duxeris.
|
|
Cingentem viridi tempora pampino. Vtrum s<e> ibi tan-
|
20.1
|
tum ea cingentem, an quoscumque numine suo complere
|
|
dignatur?
|
|