Qvo me Bacch[a]e rapis tvi plenvm. 3.25.pr.1
  Hac ὠ<ι>δῆ<ι> inuocat Liberum patrem petens ab eo,
ut se in secreta aliqua nemorum suorum ducat, ubi numine
eius mentem instinctus Caesari<s> Augusti laudes can<a>t; per
quae uidetur allegoricos significare non sufficere spiritum 5
suum laudibus Augusti, <n>i<si> Liberi numine (nam et ipse mu-
sicus deus est) ad<iuu>etur.
  Qvibvs antris egregii Caesaris avdiar aeternvm medi- 3-6.1
tans decvs stellis inserere.
  'Quibus' graui sono pronuntiandum. Est enim sub-
iunctiua particula 'quae'. Praeposito enim Qu<o>s a[u]gor
in specus subiunxit quibus antris egregii Cae- 5
saris audiar; in quo et ἐφεξήγησις figura adnotanda,
quia praedict<o> 'specus' '<a>ntra' subiecit, hoc est, qui specus
<a>ntra sunt.
  Aeternvm meditans decvs. 5.1
  Consecrationem dicit.
  Dicam insigne recens adhvc indictvm ore alio. Per 7-8.1
haec primum se lyrica tangere significat.
  Hebrvm prospiciens. Hebrus est Thraciae fluuius, Ro- 10.1
dope mons Thraciae.
  Qvam mihi devio. Deuium est a uia remotum, ac per 12.1
hoc: 'in siluis ac solitudinibus agent<i> m<ihi>?'
  Diximus autem haec allegoricos dici, quia per ea intel-
legi uult se inusitatum Romanis carmen tractare.
  O Naiadvm potens Baccharvmqve valentivm proceras 14-16.1
manibvs vertere fraxinvs. Vult intellegi tantas uires <c>ultri-
cibus Liberi patris instinctu[m] numinis eius esse, ut etiam
proceras arbores radicitus possint uertere.
  Nihil mortale loqvar. Subaudiendum: si me in tuo<s> 18.1
specus ac secreta nemorum duxeris.
  Cingentem viridi tempora pampino. Vtrum s<e> ibi tan- 20.1
tum ea cingentem, an quoscumque numine suo complere
dignatur?