| Mala solvta navis exit alite, ferens olentem Maevivm. | 10.pr.1 |
| Hic est Maeuius inportunissimus poeta, quem et Ver- | |
| gilius cum simili[a] contumelia nominat: | |
| Qui Vauium non odit, amet tua carmina, | |
| Maeui. | 5 |
| Olentem autem pro putido dictum accipe. Est enim | |
| σχῆμα λιτότης. | |
| Mala alite, hoc est: malo auspicio. Et adtende alitem | |
| hic feminino genere dixisse, alibi masculino: | |
| Qualem ministrum fulminis alitem. | 10 |
| Vt horridis vtrvmqve verberes latvs, Avster, memento | 3-4.1 |
| flvctibvs. Iucunde, quasi uento praesenti praecipiat. Et | |
| utrumque latus nauis utique intellegendum est. | |
| Niger rvdentis Evrvs inverso mari. Quid est? euerso | 5.1 |
| mari an contrariis fluctibus? | |
| Qva tristis Orion cadit: qua nocte scilicet. | 10.1 |
| Cvm Pallas [i]vsto vertit iram ab Ilio in impiam | 13-14.1 |
| Aiacis ratem. | |
| Hoc ex Vergilii lectione satis notum est. | |
| Et illa non virilis eivlatio. Eiulatio potius id dicitur, | 17.1 |
| qu<od> est quasi gemitus flentis. Τρόπος ὀνοματοποιεία. | |
| Ionivs vdo cvm remvgiens sinvs Noto carinam rvperit. | 19-20.1 |
| Vdo autem Noto, hoc est, aquoso ac pluuioso. | |
| Opima qvodsi <praeda> cvrbo litore. Opimam praedam | 21.1 |
| corpus ipsius Me<u>i<i> intellegamus, ex quo apparet et pinguem | |
| fuisse. |