| INCIPIT EIVSDEM LIBER II | |
| Svnt qvibvs in satyra <videar> nimis [v.] acer. [Quoniam] | 2.1.pr.1 |
| hos duos libros cum Sermonum inscripserit, tamen de his sic | |
| loquitur quasi de satyra, Lucilium sequens. | |
| Svnt qvibvs in satyra <videar> nimis acer et vltra. Ad | 1.1 |
| Trebatium scribit equitem Romanum. | |
| Hic est Trebatius iuris peritus, qui locum obtinuit, et | |
| aliquot libros de ciuili iure conposuit et de religionibus nouem. | |
| Omnino versvs aio. * * * | 6.1 |
| Transna<n>to Tiberim. Hoc fuisse in consuetudine[m] | 8.1 |
| ueteribus alio loco significat dicens: | |
| Te per gramina Marti<i> | |
| Campi, te per aquas, dure, uolubiles. | |
| Vide ut derectis uerbis utitur propter iuris peritos. | 5 |
| Neqve enim qvivis horrentia pilis. | 13.1 |
| Eleganter in ipsa excusatione posse se scribe<re> ostendit. | |
| Nec fracta perevntis cvspide Gallos. Fracta dixit, | 14.1 |
| ut Vergilius: | |
| Ibique frangitur. | |
| Aut de historia est; nam Marius aduersus Santonas talia | |
| tela commentus est, ut fracta mitterentur, ne remitti ab ho- | 5 |
| stibus possent. | |
| Attamen et ivstvm poteras et scribere fortem Sci- | 16-17.1 |
| piadam: si non potes gesta[s] Caesaris scribere, at potes iu- | |
| stitiam et fortitudinem, ut Lucilius Scipionis fecit, qui | |
| uitam illius priuatam descripsit, Ennius uero bella. | |
| [Fecit qui uitam illius pro bella.] | 5 |
| Scipiadam. Adnotandum, quod non Scipionem <ait>. | 17.1 |
| Et scribere fortem. Ὑποστιγμὴ ponenda, ut sit sensus: | 16.1 |
| fortem animo et iustum, quatenus res gestas bello exponere | |
| non potes[t]. | |
| Per attentam non ibvnt Caesaris avrem. Attentam: | 19.1 |
| maioribus expeditionibus intentam. | |
| Cvi male si palpere. Metaforicos: cui si adularis, offenditur. | 20.1 |
| Palp<a>r<i> proprie: manu mulcere. | |
| Vndiqve tvtvs. Tutus: inaccessibilis, ut Vergilius: | |
| Tuta lacu nigro. | |
| Et <est> sensus: non audit adulantem, quia sapientia undi- | 5 |
| que munitur, id est in omni rerum studio, hoc est, omnia nouit. | |
| Nomentanvmve nepotem. Hunc Nomentanum quasi | 22.1 |
| luxuriosum angit. | |
| Sensus: Nomentanum quotiens luxuriosum compella<s>, | |
| necesse est, qui eodem uitio labora<n>t, sub persona admoniti, | |
| timeant et oderint compellatorem huius modi. | 5 |
| Saltat Millonivs. Millonius scurra illorum temporum, | 24.1 |
| qui simul ebrius fuisset, statim saltare incipiebat. | |
| Sensus: ita scribendo me abstinere non possum, ut | |
| Millonius ebrius a saltando. | |
| Nvmervsqve lvcernis. Lucretius: | 25.1 |
| Lucernarum florentia lumina flammis. | |
| Ebrii enim duplicia uident. | |
| Ovo prognatvs eodem. Dicit, quot homines, tot esse | 26.1 |
| sententias. Nam Castor et Pollux diuersa secuti utique com- | |
| muni omnium uarietate ducti sunt. | |
| Nostrvm melioris vtroqve: mei et tui. Soloecon erit; | 29.1 |
| debebat enim dicere 'nobis', s<cilic>e<t c>ensu et ingenio me- | |
| lioris. | |
| Velvt fidis arcana sodalibvs. Aristoxeni[s] senten- | 30.1 |
| tia est. Ille enim in suis scriptis ostendit Saphphonem et | |
| Alcaeum uolumina sua loco sodalium habuisse. | |
| Votiva pateat velvti descripta tabella. Ita fit, ut Lucili | 33.1 |
| uita tam clara sit per libros, quam si in tabula uotiua osten- | |
| datur. | |
| <Anceps:> nam Venvsinvs arat <finem> svb <vtrvm- | 34-35.1 |
| qve> c. Non ego dubius sum, sed incertum est. Nam Venusini | |
| Lucanis sunt adfines et Apulis. | |
| Sed hic stilvs hav petet vltro. | 39.1 |
| Dicit sua scripta, quod nulli nisi merito detraha<n>t. | |
| O pater et rex Ivppiter, vt pereat positvm. Tractum | 42-43.1 |
| ex Graeco [hoc:] ὡ<ς> ἀπόλ[λ]οιτο. | |
| Id enim significat <hi>c 'ut', quod illic ὡς, id est: utinam. | |
| Cervivs iratvs. Hunc Ceruium uult uideri accusato- | 47.1 |
| rem, qui<a> de[m] malo iudice postea loquitur. | |
| Canidia Albvci. Amfibolice posuit. | 48.1 |
| S<cilic>e<t> aut Canidia <Albuci filia> uenenum <m>i<n>itatur | |
| aut Albuci uenenum. Hic enim Albucius ueneno uxorem suam | |
| dicitur peremisse. | |
| Tvrivs, siqvid [de] se ivdice certes. Gaius Turius hic | 49.1 |
| praetor fuit, quem apud accusatus est a Cicerone V<a>rr<o> | |
| Hortensio defendente. | |
| Hic dicitur centumuiris dedisse tabulas aliis nigr<ae>, aliis | |
| rubra<e> cera<e>, et adnotasse quas cuique dedisset, ut sciret, | 5 |
| a quibus postea pecuniam peteret uel linqueret. Nam omnes | |
| corruperat. | |
| Sic collige mecvm: sic, quem ad modum haec res na- | 51.1 |
| turaliter hominibus data sit, audi. | |
| Scaevae vivacem crede nepoti. | 53.1 |
| Hironicos dictum totum hoc. | |
| Sed mala tollet anvm vitiato melle cicvta. Hoc παρὰ | 56.1 |
| προσδοκίαν dixit. Scaeu[ol]a autem matrem suam ueneno | |
| extinxit. Et est sensus Ciceronis pro Scauro: | |
| Libertus patronam non occidit, sed duobus | |
| digitulis gylam oblisit. | 5 |
| Frigore te feriat, id est horrore mortis. | 62.1 |
| Famosisqve Lvpo cooperto versibvs. Rutilium Lupum | 68.1 |
| dicit. | |
| Popvlvmqve tribvtim. | 69.1 |
| Singulas tribus, quia de tribubus <tr>acta<t>. | |
| Infra Lvcilii censvm. | 75.1 |
| Hoc ait: etsi non sum eorum natalium, quorum Lucilius. | |
| Constat enim Lucilium maiorem <auunculum> Pompei | |
| fuisse. Etenim auia Pompei Lucilii soror fuerat. | |
| Eqvidem nihil hinc diffidere possvm. H<o>c Trebatius. | 79.1 |
| Diffingere: legitur et diffidere. | |
| Incvtiat tibi. Quia lege cautum erat, nequis in quem- | 81.1 |
| quam maledic[t]um carmen scriberet. | |
| Eleganter iuris peritus de lege loquitur. | |
| Sanctarvm: sacratarum, ut foedus sanciri dicitur. | |
| <Siqvis mala>. Aliter Horatius accepit 'mala' pro | 83.1 |
| 'non bona', <c>um ille famosa uellet intellegi. | |
| Solventvr risv tabvlae. Pro: subsellia. | 86.1 |