[Catium interrogat cenarum auctorem cenae praecepta.]
|
2.4.pr.1
|
Vnde et qvo Cativs? Catius Epicur<e>us fuit, qui scripsit
|
|
quattuor libros de rerum natura, et de summo bono. Sub
|
|
eius nomine quo modo in proxima Stoicos, ita in hac Epi-
|
|
cureos inrisurus est, qui dicunt summum bonum ἡδονήν, sed
|
5
|
rerum honestarum; unde Stoici hanc gu[i]lae et corporis
|
|
libidinem criminantur τὴν ἀταραξίαν τῆς ψυχῆς, hoc est nihil
|
|
timere nec cupere summum bonum esse. Vnde <V>arro dicit
|
|
λογομαχίαν inter illos esse. [Ergo Catium interrogat philo-
|
|
sophum Epicur<e>um de cenarum ordinatione et uoluptate,
|
10
|
quia Epicur<e>i summum bonum uoluptatem dicunt.]
|
|
Ponere signa novis. Ponere: conscribere, consignare
|
2.1
|
noua praecepta.
|
|
Anyti revm. Socratem significat, quem Anytus accusauit
|
3.1
|
et Melet<u>s, quod iuraret μὰ τὸν κύνα καὶ μὰ τὸν χῆνα, quo
|
|
ostendebat deum omnibus animalibus iunctum. Huic quoque
|
|
obiecerant et stupra puerorum, et quod noua prodigia pro
|
|
diis haberet, quae nulla maiorum religio meminisset.
|
5
|
Qvodsi interciderit tibi nvnc aliqvid.
|
6.1
|
Interciderit, pro: exciderit.
|
|
Sive est natvrae hoc sive artis. Siue morali[s] siue na-
|
7.1
|
turali[s] philosophia descendit, uel siue doctrina siue ingenio.
|
|
Ἰρωνία.
|
|
Ede hominis nomen. Praeceptoris tui.
|
10.1
|
Longa qvibvs facies ovis erit. Bene ab <ouis coepit. i.
|
12.1
|
ab> initio cenae.
|
|
Alibi ideo ait:
|
|
Ab ouo
|
|
Vsque ad mala.
|
5
|
Ponere, namqve m<a>rem: apponere [aut existimare].
|
14.1
|
Cohibent callosa vitellvm. [a] Vitellus oui pars media.
|
|
Et nota, quod, cum hic masculino genere dicat, alibi
|
|
feminino sic:
|
|
Quatenus ima pet<i>t uoluens aliena uitellus
|
5
|
Et <est> anafora ad pullum.
|
|
Pratensibvs optima fvngis <natvra est; aliis male
|
20-21.1
|
creditvr>. Propter uenenum. Dulces sunt enim de prato.
|
|
Mitvlvs et viles pellent.
|
28.1
|
Mitulus piscis, uel concha ma<r>is.
|
|
Non sine Coo. Vinum a Coo insula.
|
29.1
|
Brevis [svpra]. Significat 'non diu uigens', ut [Ver-
|
|
gilius] <supra>: Breue lilium.
|
|
Implent conchilia lvnae.
|
30.1
|
Dicuntur enim crescente luna inpleri, minui decrescente.
|
|
Lvcrina peloris. Non dicit: 'melior est Lucrina pe-
|
32.1
|
loris, quam murex Baianus', sed dicit: 'quam murex Baianus
|
|
melior peloris', [s]e<t> ita Lucrina peloris est melior muricibus.
|
|
Pectinibvs patvlis.
|
34.1
|
Natura patulis, ut Vergilius:
|
|
Patulae sub tegmine fagi.
|
|
Piscis averrere mensa.
|
37.1
|
Mensam piscatoriam dicit.
|
|
Auerrere: abstrahere, auferre.
|
|
Langvidvs in cvbitvm iam se conviva reponit. Id est:
|
39.1
|
qui iam ebrius, iterum eorum sapore inductus cenare uelit.
|
|
Vt alibi:
|
|
Et cubito remane[n]te presso.
|
|
Carnem vitantes inertem.
|
41.1
|
Pinguem.
|
|
Non semper edvlis.
|
43.1
|
Edulis: quas edere uelis.
|
|
Capreas.
|
|
Pro aedis. Et est amphibolia: aut 'non semper sum-
|
|
mittit' aut 'non semper edulis'.
|
5
|
Fecvndi leporis sapiens.
|
44.1
|
Fecundum leporem ait, ideo, quia semper pr<a>egnans
|
|
dicitur. Sapiens hic a sapore, non a sapientia.
|
|
Crvstvla prom<i>t. Opus dulciarii.
|
47.1
|
Massica si celo svppones.
|
51.1
|
Quae cras poturus es.
|
|
Et ostendit a<pri>c<a>tionis genus.
|
|
Odor nervis inimicvs. Quia si inmaturum fuerit, neru<i>s
|
53.1
|
nocet.
|
|
Lino vitiata saporem.
|
54.1
|
Per saccum colata.
|
|
Lactvca innatat a<c>ri. Hinc apparet apud ueteres ulti-
|
59.1
|
mis mensis lactucam dari solitam.
|
|
Pingvi miscer<e> mero, mvr<i>aqve.
|
65.1
|
Pingui mero: musto. Miscer<e>: temperar<e>.
|
|
Corycioqve croco sparsvm stetit. Aut proprie 'croco',
|
68.1
|
aut pro uino crocum posuit, ut Vergilius:
|
|
Croce<o>s ut Molos odores.
|
|
Et allec. Nota, <quod> allec neutro genere dixit.
|
73.1
|
Faecem. Condimenti genus sic appellatur.
|
|
Incretvm. Non cretum.
|
75.1
|
Vilibvs in scopis, in mappis.
|
|
Mappas antiqui dicebant, quae nunc mantelia. Lucilius:
|
|
Et uelli mappas.
|
|
Et ait: quanto in his exiguus est sumptus, tanto cul-
|
5
|
pandi facilis offensus.
|
|
Lapides varios. Marmora dicit.
|
83.1
|
Qv<e>am vitae praecepta. Hironicos totum.
|
95.1
|